Wij wilden deze ontmoeting doen plaats hebben zo spoedig mogelijk na het aanvaarden van Ons apostolisch ambt, op de eerste plaats om U allen die hier aanwezig zijt op openlijke wijze hartelijk en eerbiedig te begroeten. Wijzelf genoten de eer gedurende vele jaren Onze nederige dienst te mogen verrichten in de Romeinse Curie. In haar gelederen hadden Wij de meest achtenswaardige superieuren en leermeesters, hooggewaardeerde collega's en medewerkers en onvergetelijke vrienden. Wij hadden deel in de inspanning, verantwoordelijkheid, studie, ervaringen, in alle vreugde en alle leed van deze ingewikkelde en uitzonderlijke organisatie. Gedurende meer dan dertig jaar hebben Wij haar verrichtingen kunnen volgen vanuit een bevoorrechte observatiepost: het staatssecretariaat, het uitstekende, getrouwe en waardevolle apparaat dat de Paus terzijde staat in Zijn persoonlijke taak. Zodoende waren Wij in staat om de wijze samenstelling van de Romeinse Curie die ontleend is aan een soepele, zich aan de omstandigheden aanpassende traditie, beter te leren waarderen; Wij hebben met belangstelling de tekenen waargenomen die duiden op nieuwe behoeften en aanpassing van dit orgaan. Wij hebben eveneens geluisterd naar de kritiek die op haar wordt uitgeoefend. Vaak is de Romeinse Curie het onderwerp geweest van Onze ernstige overpeinzingen, waarbij Wij de waardevolle diensten die zij verleent aan het Pausdom en aan de Kerk hebben leren kennen en waarderen. 

Daarom menen Wij dat het passend is bij de aanvang van Ons apostolisch ambt een bewijs van Onze vaderlijke welwillendheid te schenken aan allen die de Romeinse Curie vormen en aan hen die aan het hoofd staan van haar bureaux. Wij willen U zeggen hoezeer het Ons verheugt en van hoe groot belang het voor Ons is te weten dat Wij eensgezind zijn met elkander, niet alleen wat betreft de specifieke werkzaamheden die op U allen rusten en niet alleen aangaande de juridische betrekking die ons samenbindt, maar vooral wat betreft de geest waarmede Wij onze gemeenschappelijke dienst moeten vervullen tot welzijn en tot voorbeeld van de gehele Kerk en van haar zending op aarde, tot glorie ook van Hem, die alles voor ons betekent, Onze Heer Jezus Christus.

Daarom mijne Heren Kardinalen, en Gij, mijn Eerbiedwaardige Broeders en dierbare Zonen, wilt allen aanvaarden de betuiging van Onze oprechte hoogachting, Onze dankbaarheid, Onze aanmoediging. Moogt Gij allen, met de toewijding en de trouw die de Romeinse Curie altijd gerekend heeft tot haar grootste eer, ook aan Ons, de laatste van de Dienaren der Dienaren Gods, aan Onze allernederigste persoon, in Onze allermoeilijkste taak, de troost en de steun schenken van Uw onwankelbare solidariteit; Uw kinderlijke gehoorzaamheid, Uw waardevolle medewerking, en ook, gelijk Wij reeds eerder zeiden, Uw oprechte eensgezindheid die niet alleen de handen en de geesten verenigt, maar ook de gevoelens, de gebeden, de liefde van Uw harten tot Ons Hart, dat, met Gods hulp, voor U allen wil zijn het hart van een vriend, van een herder, van een vader.