H. Paus Paulus VI - 21 september 1963
Dit uur is groot en heilig. Wij, en Gij leden van de Romeinse Curie, moeten als eersten dit uur beleven met een diep besef en een edelmoedig hart. Als eerste blijk van eensgezindheid van onze geest ten opzichte van deze grootse gebeurtenis moeten daar zijn: eenheid van wil, ook voor wat betreft de waardige viering van het Concilie, en een gelijkgezinde opvatting. Voor dit Tweede Vaticaans Concilie was een Paus nodig op wie de spontane stem van het volk de evangelische woorden toepaste die betrekking hadden op de Voorloper van Christus: "Daar was een man door God gezonden, zijn naam was Johannes". Wij vermoeden dat de geschiedenis deze woorden zal herhalen wanneer zij de heilzame gevolgen te boek stelt van de onverwachte en schitterende beslissing van hem die de Katholieke Kerk in Concilie bijeen riep en die voor de afgescheiden Broeders de deur en het hart opende voor een· eerlijke verzoening. Maar wat dan ook de oorsprong geweest moge zijn van de afkondiging van het Concilie, het is de Paus die het Concilie afkondigt, de Plaatsvervanger van Christus, de Opvolger van de Heilige Petrus, die de Romeinse Curie, en zij op de allereerste plaats, moet erkennen, als haar Bisschop, haar Leraar, haar Hoofd.