Onder heiligdom wordt verstaan een kerk of andere gewijde plaats waarheen veel gelovigen, onder goedkeuring van de plaatselijke Ordinaris, om een bijzondere reden van vroomheid op bedevaart gaan.

Opdat een heiligdom nationaal genoemd kan worden, moet het ook van de bisschoppenconferentie goedkeuring krijgen; opdat het internationaal genoemd kan worden, is de goedkeuring van de Heilige Stoel vereist.

§ 1 Tot het goedkeuren van de statuten van een diocesaan heiligdom is de plaatselijke Ordinaris bevoegd; van de statuten van een nationaal heiligdom, de bisschoppenconferentie; van de statuten van een internationaal heiligdom, alleen de Heilige Stoel.

§ 2 In de statuten dienen vooral bepaald te worden het doel, het gezag van de rector, het eigendom en het beheer van de goederen.

Aan heiligdommen kunnen sommige voorrechten toegekend worden, wanneer dit omwille van de plaatselijke omstandigheden, van de toeloop van bedevaartgangers en vooral van het goed van de gelovigen raadzaam lijkt.

§ 1 In heiligdommen dienen de heilsmiddelen rijkelijk ter beschikking van de gelovigen gesteld te worden, door het woord Gods met zorg te verkondigen, het liturgisch leven naar behoren te verzorgen, vooral door de viering van de Eucharistie en van de boete, alsook door goedgekeurde vormen van volksvroomheid te cultiveren.

§ 2 Votiefgeschenken, als uitingen van volkskunst en vroomheid, dienen in de heiligdommen of in de aangrenzende plaatsen zichtbaar bewaard te worden en veilig bewaakt.