Het huwelijk tussen twee gedoopte personen, van wie de ene in de katholieke Kerk gedoopt of hierin na het Doopsel opgenomen is, en haar niet bij formele akt verlaten heeft, en van wie de andere ingeschreven is in een Kerk of kerkelijke gemeenschap die niet in volledige gemeenschap leeft met de katholieke Kerk, is zonder uitdrukkelijk verlof van de bevoegde overheid verboden.

Zie ook:

Doorhaling conform de bepalingen van het Motu Proprio Paus Benedictus XVI - Motu Proprio
Omnium in mentem
Over de aanpassing van enige artikelen uit de Codex Iuris Canonici (1983)
(26 oktober 2009) van 26 okt. 2009.

Dit verlof kan de plaatselijke Ordinaris verlenen, indien een goede en verantwoorde reden aanwezig is; hij mag dit niet verlenen tenzij de voorwaarden vervuld zijn die volgen:

1. de katholieke partij dient te verklaren bereid te zijn gevaar voor geloofsafval te vermijden en zij dient een oprechte belofte af te leggen naar vermogen alles te zullen doen opdat alle kinderen in de katholieke Kerk gedoopt en opgevoed worden;
2. van deze door de katholieke partij af te leggen beloften dient de andere partij tijdig op de hoogte gebracht te worden, en wel zó dat het vaststaat dat zijzelf werkelijk bewust is van de belofte en verplichting van de katholieke partij;
3. beide partijen dienen onderricht te worden over de doeleinden en de wezenlijke eigenschappen van het Huwelijk, die door geen van beide contractanten uitgesloten mogen worden.

Het komt de bisschoppenconferentie toe de wijze vast te stellen waarop deze verklaringen en beloften, die altijd vereist zijn, gedaan moeten worden, en eveneens de wijze te bepalen waarop deze in het uitwendig rechtsbereik dienen vast te staan en hoe de niet-katholieke partij op de hoogte gebracht dient te worden.

§ 1 Wat de vorm betreft die in een gemengd huwelijk gebruikt moet worden, dienen de voorschriften van can. 1108 in acht genomen te worden; maar als een katholieke partij een huwelijk sluit met een niet-katholieke partij van een oosterse ritus, moet de canonieke vorm van huwelijksviering slechts voor de geoorloofdheid in acht genomen worden; voor de geldigheid echter is de tussenkomst van een gewijde bedienaar priester vereist; met inachtneming van de andere rechtsvoorschriften.

§ 2 Indien ernstige moeilijkheden het in acht nemen van de canonieke vorm in de weg staan, heeft de plaatselijke Ordinaris van de katholieke partij het recht hiervan in afzonderlijke gevallen te dispenseren, na raadpleging echter van de Ordinaris van de plaats waar het huwelijk gevierd wordt en met behoud van een of andere publieke vorm van viering voor de geldigheid ervan; het komt aan de bisschoppenconferentie toe de normen vast te stellen, volgens welke voornoemde dispensatie op eenvormige wijze verleend wordt.

§ 3 Het is verboden vóór of na de canonieke viering volgens § 1, een andere religieuze viering van hetzelfde huwelijk te laten plaatsvinden om de huwelijksconsensus te geven of te hernieuwen; zo ook mag er geen religieuze viering plaatsvinden waarin de katholieke assisterende en de niet-katholieke bedienaar gezamenlijk, ieder zijn eigen ritus voltrekkend, de consensus van de partijen vragen.

Zie ook:
Toevoegingen (onderstreept) en verwijderingen (doorgehaald) volgens het Motu Proprio Paus Franciscus - Motu Proprio
De concordia inter Codices
Waarmee enkele normen van het Wetboek van Canoniek Recht worden veranderd
(31 mei 2016) van Paus Franciscus gedateerd 31 mei 2016.

De plaatselijke Ordinarissen en de andere zielzorgers dienen ervoor te zorgen dat het de katholieke echtgenoot en de kinderen die uit een gemengd huwelijk geboren zijn, niet aan geestelijke hulp ontbreekt om hun verplichtingen te vervullen, en zij dienen de echtgenoten eveneens te helpen om de eenheid van het echtelijk leven en van het gezinsleven te behartigen.

De voorschriften van de canones 1127 en 1128 moeten ook toegepast worden op huwelijken waaraan het beletsel van verschil in eredienst in de weg staat, waarover in can. 1086, § 1.