§ 1 Om een gemeenschappelijk pastoraal handelen van verschillende naburige bisdommen, overeenkomstig de omstandigheden van personen en plaatsen, te bevorderen en de onderlinge betrekkingen van de diocesane Bisschoppen beter te behartigen, dienen naburige particuliere Kerken verbonden te worden tot kerkprovincies, die door een bepaald gebied omschreven zijn.

§ 2 Als regel mogen er voortaan geen exempte bisdommen zijn; derhalve moeten de afzonderlijke bisdommen en andere particuliere Kerken die binnen het gebied van een kerkprovincie gelegen zijn, in deze kerkprovincie opgenomen worden.

§ 3 Het komt alleen aan het hoogste gezag van de Kerk toe, gehoord de Bisschoppen die het aangaat, kerkprovincies op te richten, op te heffen of er veranderingen in aan te brengen.

§ 1 In een kerkprovincie bezitten gezag, volgens het recht, het provinciaal concilie en de Metropoliet.

§ 2 Een kerkprovincie bezit van rechtswege rechtspersoonlijkheid.

§ 1 Indien het nuttig voorkomt, vooral in naties waar de particuliere Kerken vrij talrijk zijn, kunnen naburige kerkprovincies op voorstel van de bisschoppenconferentie door de Heilige Stoel in kerkelijke regio's samengevoegd worden.

§ 2 Een kerkelijke regio kan tot rechtspersoon opgericht worden.

De vergadering van Bisschoppen van een kerkelijke regio heeft tot taak samenwerking en gemeenschappelijk pastoraal handelen in de regio te behartigen; de machten echter die in de canones van dit Wetboek aan de bisschoppenconferentie toegekend worden, bezit deze vergadering niet, tenzij enkele haar door de Heilige Stoel speciaal verleend zijn.