Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

§ 1 Onder de naam vrome stichtingen worden in het recht verstaan:

1. zelfstandige vrome stichtingen, namelijk van gehelen van zaken bestemd voor doeleinden waarover in can. 114, § 2, en door de bevoegde kerkelijke overheid tot rechtspersoon opgericht;
2. niet-zelfstandige vrome stichtingen, namelijk tijdelijke goederen aan een publieke rechtspersoon op welke wijze ook gegeven met de last om voor lange tijd, door het particulier recht vast te stellen, uit de jaarlijkse opbrengsten Missen te celebreren en andere vooraf bepaalde kerkelijke functies te voltrekken of de doelstellingen waarover in can. 114, § 2, anderszins na te streven.

§ 2 Goederen van een niet-zelfstandige vrome stichting moeten, als zij toevertrouwd zijn aan een rechtspersoon die aan de diocesane Bisschop onderworpen is, na verstrijken van de tijd bestemd worden voor het instituut waarover in can. 1274, § 1, tenzij de, uitdrukkelijk kenbaar gemaakte, wilsbeschikking van de stichter anders geweest is; anders vervallen ze aan de rechtspersoon zelf.