Vertaling volgt

Benedictus XVI roept op tot een “ware bewustwording van de ongunstige omstandigheden waaraan vele vrouwen onderworpen werden en worden, door na te gaan in welke mate het gedrag van de man, zijn gebrek aan gevoeligheid of verantwoordelijkheid er de oorzaak van kunnen zijn”.

Benedictus XVI begaf zich deze namiddag naar de Sint-Antoniusparochie waar capucijnen van dienst zijn, gelegen buiten de stad Luanda, voor een ontmoeting met vertegenwoordigers van katholieke verenigingen voor de promotie van de vrouw, waarvan “Promaica” de belangrijkste is.

(...) Na zijn commentaar op het evangelie over de bruiloft te Kana (Joh. 2), moedigde Benedictus XVI de Afrikaanse vrouwen aan met “een begroeting vol genegenheid en hoop” want “God heeft u de bronnen van het leven toevertrouwd: leef en zet alles in op het leven, want de levende God heeft op u gewed!”

Hij sprak ook zijn “dankbaarheid” uit aan de verantwoordelijken en animatoren van de kerkelijke bewegingen “die onder andere de promotie van de Angolese vrouw ter harte nemen” en bijzonder “de vele heldhaftige en stille vrouwen van dit veelgeliefde volk”.

Maar de Paus riep vooral op tot een “ware bewustwording van de ongunstige omstandigheden waaraan vele vrouwen onderworpen werden en worden, door na te gaan in welke mate het gedrag van de man, zijn gebrek aan gevoeligheid of verantwoordelijkheid er de oorzaak van kunnen zijn”.

“Men dient de gelijkwaardigheid van man en vrouw te erkennen, te bevestigen en te verdedigen: beiden zijn een persoon, in tegenstelling tot ieder ander levend wezen in de wereld rondom hen”. (...)

“Beiden zijn geroepen om in diepe gemeenschap met elkaar te leven, in wederzijdse erkenning en wederzijdse zelfgave, samen werkend aan het algemeen welzijn met de complementaire kenmerken van wat mannelijk is en vrouwelijk.”

“In een samenleving als de onze, die beheerst wordt door de techniek, voelt men de nood aan van de complementariteit van de vrouw, zodat de mens er kan leven zonder helemaal te ontmenselijken. Het volstaat te denken aan landen waar armoede heerst, aan streken door oorlog verwoest, aan zovele dramatische toestanden die het gevolg zijn van al of niet gedwongen migratie ... Het zijn bijna altijd de vrouwen die de waardigheid van de mens ongeschonden bewaren, het gezin verdedigen, de culturele en religieuze waarden behoeden.”

“De geschiedenis vermeldt bijna uitsluitend overwinningen van mannen, terwijl een heel belangrijk deel in feite te wijten is aan beslissende, volhardende en nuttige acties die ondernomen werden door vrouwen”. De Paus sprak over Teresa Gomes, een huismoeder, overleden in 2004 en Maria Bonino, een Italiaanse arts, wiens leven hij kort vertelde.

“Vandaag zou niemand er nog moeten aan twijfelen dat vrouwen, op grond van hun gelijkwaardigheid met de man, “absoluut het recht hebben een actieve rol te spelen in alle sectoren van het openbaar leven, en hun recht moet erkend en verdedigd worden, indien nodig met juridische middelen. De erkenning van de publieke rol van de vrouw moet haar onvervangbare rol in het gezin echter niet verkleinen: haar bijdrage tot het welzijn en de vooruitgang van de samenleving is daar van onschatbare waarde, ook al wordt er weinig aandacht aan gegeven” H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereld Vredes Dag 1995, De vrouw: opvoedster tot vrede (8 dec 1994), 9.

Benedictus XVI beklemtoonde dat “de aanwezigheid van de moeder in het gezin” zeer “belangrijk is voor de stabiliteit en groei van deze fundamentele kern van de samenleving” en vraagt dat zij “met alle mogelijke middelen erkend, geloofd en gesteund zou worden” en dat de echtgenoten en vaders bijgevolg “hun verantwoordelijkheid” zouden opnemen “voor hun eigen gezin”.