Paus Benedictus XVI - 10 maart 2009
Ik hoop, dierbare medebroeders, dat hiermee zowel de positieve betekenis alsook de grens van de Congregatie voor de Bisschoppen
Decreet betreffende kwijtschelding van de censuur van de excommunicatie van vier Bisschoppen van de Broederschap Sint Pius X
(21 januari 2009) opgehelderd is. Maar nu blijft de vraag: Was het nodig? Had het werkelijk prioriteit? Zijn er niet heel veel belangrijkere zaken? Natuurlijk zijn er belangrijkere en meer dringende zaken. Ik denk dat ik de prioriteiten van mijn pontificaat in mijn toespraak bij het begin ervan duidelijk heb gemaakt. Wat ik toen gezegd heb blijft onveranderlijk mijn richtlijn. De eerste prioriteit voor de opvolger van Petrus heeft de Heer op niet mis te verstane wijze bepaald in de zaal van het laatste Avondmaal: “Versterk op uw beurt uw broeders” (Lc. 22, 32). Petrus zelf heeft in zijn eerste brief deze prioriteit opnieuw geformuleerd : “Weest altijd bereid tot verantwoording aan alwie u rekenschap vraagt van de hoop die in u leeft” (1 Pt. 3, 15). In onze tijd, waarin het geloof in grote delen van de wereld dreigt uit te doven als een vlam die geen voeding meer krijgt, is het de allereerste prioriteit God aanwezig te stellen in deze wereld en voor de mensen de weg naar God te openen. Niet naar zomaar een god, maar naar de God die op de Sinaï gesproken heeft; naar de God wiens gelaat wij herkennen in de Liefde tot het uiterste toe Vgl. Joh. 13, 1
: in Jezus Christus, die gekruisigd en verrezen is. Het eigenlijke probleem van dit moment in de geschiedenis is dat God voor de mensen achter de horizon verdwijnt en dat met het uitdoven van het licht dat van God komt, de mensheid wordt getroffen door een totaal gebrek aan oriëntatie, waarvan we de vernietigende werking steeds meer te zien krijgen.