Ook nadat onze Verlosser ten hemel was opgestegen en met Zijn lichaam, doorglansd van eeuwige heerlijkheid, was gaan zitten aan de rechterhand des Vaders, heeft Hij niet opgehouden Zijn bruid, de Kerk, te omgeven met de vurige liefde, die Zijn Hart doet kloppen.

Want in Zijn handen, Zijn voeten en in Zijn zijde draagt Hij de glanzende wondetekenen, die het teken zijn van Zijn drievoudige overwinning nl. op de duivel, de zonde en de dood, en in Zijn Hart liggen als in een kostbaar schrijn de onmetelijke schatten van Zijn verdiensten, die de vruchten zijn van zijn drievoudige overwinning, waarvan Hij rijkelijk uitdeelt aan de verloste mensheid. Van deze troostvolle waarheid getuigt de Apostel der heidenen met de volgende woorden: "Hij is opgestegen ten hemel, heeft de gevangenschap gevankelijk medegevoerd en de mensen gaven gegeven. - Die is neergedaald, Diezelfde is ook boven alle hemelen opgestegen om alles te vervullen" (Ef. 4, 8.10).