Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Aan het slot van deze apostolische exhortatie richt ik mij met bezorgdheid

• tot u, echtgenoten,
• tot u, vaders en moeders van gezinnen;
• tot jullie, jongens en meisjes, die de toekomst en de hoop zijn van de Kerk en van de wereld en de schragende en dynamische kern zult zijn van het gezin in het derde millennium dat naderbij komt;
• tot u, eerbiedwaardige en dierbare broeders in het episcopaat en in het priesterschap, geliefde religieuzen, zonen en dochters, aan de Heer gewijde zielen, die aan de gehuwden getuigenis aflegt van de uiterste werkelijkheid van de liefde voor God;
• tot u, alle mensen die oprecht van hart bent uit welken hoofde ook zorg hebt voor het lot van het gezin.

De toekomst van de mensheid hangt af van het gezin!

Het is dus absoluut noodzakelijk en urgent dat alle mensen van goede wil zich inzetten om de waarden en de aanspraken van het gezin te handhaven en te bevorderen.

Ik voel mij verplicht een bijzondere inspanning in dit opzicht te vragen aan de kinderen van de Kerk. Door het geloof kennen zij ten volle het wonderbare plan van God; zij hebben daarom een reden te meer om zorg te dragen voor de werkelijkheid van het gezin in onze tijd van beproeving en genade.

Zij moeten op bijzondere wijze het gezin beminnen. Dit is een concrete en veeleisende opdracht.

• Het gezin beminnen betekent de waarden en de mogelijkheden van het gezin weten te schatten en ze steeds bevorderen.
• Het gezin beminnen betekent de gevaren en de rampen die het bedreigen, onderkennen om ze te kunnen overwinnen.
• Het gezin beminnen betekent zich moeite geven om voor het gezin voorwaarden en een milieu te scheppen die zijn groei en ontplooiing begunstigen.

Het is bovendien een uitstekende vorm van liefde als het gezin van deze tijd, dat dikwijls beproefd wordt door moedeloosheid en beangstigd door de toenemende moeilijkheden, weer reden gegeven wordt voor vertrouwen in zichzelf, in de eigen, natuurlijke en bovennatuurlijke hulpmiddelen, in de zending die God het heeft toevertrouwd. "Het is nodig dat de gezinnen van onze tijd hun vleugels weer uitslaan. Het is nodig dat ze Christus volgen". H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Aan de Bisschoppen, priesters en overige gelovigen bij gelegenheid van de 6e Synode van Bisschoppen over het gezin, Appropinquat iam (15 aug 1980), 1

De christenen hebben ook de taak met vreugde en overtuiging het "goede nieuws" te verkondigen over het gezin, dat absoluut noodzakelijk steeds weer de juiste woorden moet horen en steeds beter begrijpen - woorden die het zijn identiteit, zijn innerlijke hulpbronnen en het beslissend belang van zijn zending in de stad van de mensen en van God openbaren.

De Kerk kent de weg waarlangs het gezin in het hart van zijn diepste wezen kan doordringen. De Kerk, die deze waarheid geleerd heeft in de school van Christus en in die van de geschiedenis, geïnterpreteerd in het licht van de Geest, dringt deze niet op, maar voelt in zich de niet te onderdrukken behoefte ze aan allen voor te houden, zonder vrees, veeleer met groot vertrouwen en sterke hoop, ook al weet zij heel goed dat het "goede nieuws" ook de taal van het kruis insluit. Maar het is door het kruis dat het gezin kan komen tot de volheid van zijn eigen wezen en tot de volmaaktheid van zijn liefde.

Ik wil tenslotte alle christenen uitnodigen hartelijk en moedig samen te werken met alle mensen van goede wil die zich in volle verantwoordelijkheid aan de dienst van het gezin wijden. Degenen die zich in de schoot van de Kerk, in haar naam en door haar geïnspireerd, wijden aan het welzijn van het gezin, individueel of in groepen, bewegingen of verenigingen, vinden vaak allerlei mensen en instellingen naast zich die voor hetzelfde ideaal werken. Mits de trouw aan de belangrijke waarden van het Evangelie en van de mensen gehandhaafd wordt en men rekening houdt met een verantwoord pluralisme van initiatieven, zal deze samenwerking een snellere en volledigere ontwikkeling van het gezin kunnen begunstigen.

Nu ik deze pastorale boodschap ga besluiten, waarmee ik allen wil aansporen de ernstige maar boeiende problemen van het christelijk gezin aandachtig te bestuderen, wil ik de bescherming inroepen van het heilig gezin van Nazareth. Volgens het geheimnisvolle plan van God heeft de Zoon van God vele jaren verborgen in dat gezin geleefd; dit is dus het voorbeeld en als het ware het oermodel voor alle christelijke gezinnen. Dat gezin, inderdaad uniek in de wereld, heeft bovendien een anoniem en stil bestaan geleid in een klein stadje van Palestina, het heeft armoede, vervolging en ballingschap moeten verduren maar het heeft God op onvergelijkbare hoge en zuivere wijze verheerlijkt. Het zal dus niet nalaten de christelijke gezinnen, ja, alle gezinnen van de wereld, te helpen hun dagelijkse plichten trouw te vervullen, de zorgen en kwellingen van het leven te dragen, edelmoedig anderen in hun nood bij te staan en vol vreugde Gods plannen met henzelf uit te voeren.

Moge de heilige Jozef, "rechtschapen man", onvermoeibare werker, aller-betrouwbaarste bewaker van de hem toevertrouwde panden, de gezinnen bewaren, beschermen en altijd verlichten.

Moge de maagd Maria de "moeder zijn van de huiskerk", zoals zij moeder is van de Kerk zelf, en moge dankzij haar moederlijke hulp ieder christelijk gezin werkelijk een "kleine Kerk" worden, waarin het mysterie van de Kerk van Christus helder oplicht en in de praktijk van het leven wordt uitgedrukt.
Moge zij, dienstmaagd van de Heer, het voorbeeld zijn van nederige en opgewekte aanvaarding van Gods wil;
moge zij, moeder van smarten aan de voet van het kruis, de zorgen verlichten en de tranen drogen van allen die lijden onder de moeilijkheden in hun gezin.

Moge Christus de Heer, koning van het heelal, koning van de gezinnen, aanwezig zijn, zoals te Kana, in ieder christelijk huisgezin, om daar licht, vreugde, rust en sterkte te schenken.
Aan Hem vraag ik op de dag van het feest dat gewijd is aan zijn koningschap, dat alle gezinnen hun eigen bijdrage weten te leveren aan de komst van zijn Rijk onder de mensen, "Rijk van waarheid en leven, van heiligheid en genade, van gerechtigheid, liefde en vrede, waarnaar de hele mensheid op weg is". Prefatie van de Mis op het Hoogfeest van Christus, Koning van het Heelal

Aan Hem, aan Maria, aan Jozef vertrouw ik tenslotte alle gezinnen toe.

Aan hun handen en aan hun hart bied ik deze exhortatie aan: mogen zij ze aanreiken aan U, eerbiedwaardige broeders en beminde zonen en dochters, en mogen zij uw harten openen voor het licht dat het Evangelie uitstraalt over alle gezinnen.

Aan allen en aan ieder geef ik tenslotte de verzekering van mijn gebed en verleen ik van harte de apostolische zegen, in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.

Gegeven te Rome bij Sint Petrus, op 22 november,
op het hoogfeest van Onze Heer Jezus Christus, koning van het heelal,
in het jaar 1981, het vierde jaar van ons pontificaat.

Paus Johannes Paulus II

Zie ook:
Pauselijke Raad voor het Gezin
Handvest van de Rechten van het gezin
(22 oktober 1983)