Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een wezenlijk en blijvend onderdeel van de heiligende taak in het christelijke gezin is de aanvaarding van de oproep tot bekering, die uitgaat van het Evangelie en gericht is aan alle christenen die niet altijd trouw blijven aan de "nieuwheid" van het Doopsel, dat hen tot "heiligen" heeft gemaakt. Ook het christelijk gezin leeft niet altijd in overeenstemming met de wet van de genade en heiligheid van het doopsel, die opnieuw afgekondigd wordt door het sacrament van het huwelijk.

Het berouw en de wederkerige vergiffenis in de schoot van het christelijk gezin, die zo vaak in het dagelijkse leven voorkomen, vinden hun specifieke sacramentele plaats in de christelijke boetedoening. In de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Humanae Vitae
Het menselijk leven en geboorteregelingen
(25 juli 1968) schreef Paulus VI met betrekking tot de echtgenoten:

"Als de zonde nog vat op hen heeft, moeten zij niet ontmoedigd worden, maar met nederige volharding hun toevlucht nemen tot Gods barmhartigheid, die overvloedig geschonken wordt in het sacrament van de boete". H. Paus Paulus VI, Encycliek, Het menselijk leven en geboorteregelingen, Humanae Vitae (25 juli 1968), 25

De viering van dit sacrament heeft een bijzondere betekenis voor het gezinsleven: terwijl de echtgenoten en alle andere leden van het gezin door het geloof inzien hoe de zonde niet alleen in strijd is met het verbond met God maar ook met het verbond van de echtgenoten en met de gezinsgemeenschap, worden zij geleid naar de ontmoeting met God, die "rijk is aan barmhartigheid" (Ef. 2, 4) en, door het schenken van zijn liefde die machtiger is dan de zonde Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 13, het huwelijksverbond en de gezinsgemeenschap herstelt en vervolmaakt.