Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De heiligende taak van het gezin heeft haar eerste aanzet in het doopsel en haar hoogste uitdrukking in de Eucharistie waarmee het christelijk huwelijk innig verbonden is. Het Tweede Vaticaans Concilie brengt de speciale relatie tussen de Eucharistie en het huwelijk naar voren, als het voorschrijft dat het huwelijk "in de regel onder de mis wordt gevierd" 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 78; het is zeer noodzakelijk deze relatie te herontdekken en te verdiepen, als men de genaden en de verplichtingen van het christelijk huwelijk en gezin wil begrijpen en in de praktijk van het leven vertalen.

De Eucharistie is de bron zelf van het christelijk huwelijk. Het eucharistisch offer geeft immers het liefdeverbond van Christus met de Kerk weer, bezegeld met het bloed van zijn kruis Vgl. Joh. 19, 34 . Het is in dit offer van het nieuwe en eeuwige Verbond dat de christelijke echtgenoten de oorsprong vinden waaruit hun echtverbintenis voortkomt, innerlijk gevormd wordt en voortdurend verlevendigd. Als tegenwoordigstelling van het offer van de liefde van Christus voor de Kerk is de Eucharistie bron van liefde. En in de eucharistische gave van de liefde vindt het christelijk gezin het fundament en de ziel van zijn "gemeenschap" en van zijn "zending": het eucharistisch brood maakt de diverse leden van de gezinsgemeenschap tot één lichaam, dat openbaring is van de ruimere eenheid van de Kerk en deelneming daaraan; de deelname aan het Lichaam van Christus dat "gegeven" is, en aan zijn Bloed dat "vergoten" is, wordt de onuitputtelijke bron van de missionaire en apostolische ijver van het christelijk gezin.