Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Juist deze ervaring van communicatie en deelname die het dagelijkse leven van het gezin moet kenmerken, vertegenwoordigt zijn eerste en fundamentele bijdrage aan de maatschappij. De betrekkingen tussen de leden van de gezinsgemeenschap worden bezield en geleid door de wet van het "om niet" die in allen samen en in ieder afzonderlijk de persoonlijke waardigheid respecteert en begunstigt als enige waardetitel en die milde gastvrijheid, ontmoeting en dialoog wordt alsook belangeloze genegenheid, edelmoedige dienstbaarheid en diepe saamhorigheid.

Zo wordt de bevordering van een ware en rijpe communicatie van personen in het gezin de eerste en onvervangbare school voor sociaal gemeenschapsleven, voorbeeld en stimulans voor de meer uitgebreide maatschappelijke relaties, gekenmerkt door respect, rechtvaardigheid, dialoog en liefde.

Op deze manier vormt het gezin, zoals de synodevaders hebben opgemerkt, de natuurlijke plaats en het meest geschikte middel voor vermenselijking en verpersoonlijking van de maatschappij; het werkt op unieke en diepe wijze mee aan de opbouw van de wereld, want het maakt echt menselijk leven mogelijk, in het bijzonder door de deugden en de "hoogste waarden" in stand te houden en door te geven. Zoals het Tweede Vaticaans Concilie schrijft:

"in de gezinnen ontmoeten de verschillende generaties elkaar en helpen zij elkaar tot een meer volledige menselijke wijsheid te komen en de rechten van de personen in harmonie te brengen met de andere eisen van het maatschappelijke leven". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 52

Tegenover een maatschappij die het risico loopt steeds meer onpersoonlijk en een massa te worden en dus onmenselijk en onmenselijk makend, vanwege de negatieve gevolgen van zoveel vormen van "ontvluchting" - zoals bijvoorbeeld het alcoholisme, de drugs en zelfs het terrorisme -, bezit en verspreidt het gezin nog heden ten dage een geweldige energie die in staat is de mens te ontrukken aan de anonimiteit, hem bewust te laten blijven van zijn persoonswaarde, hem te verrijken met diepe menselijkheid en hem actief met zijn unieke en onherhaalbare aard en karakter in te voegen in het weefsel van de maatschappij.