H. Paus Johannes Paulus II - 10 november 1994
Indachtig de woorden van het Tweede Vaticaans Concilie: "Christus maakt juist door de openbaring van het mysterie van de Vader en diens liefde de mens voor zichzelf duidelijk en geeft hem inzicht in zijn zeer hoge roeping", 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 22 zal men, met name in het derde voorbereidingsjaar, speciaal op twee gebieden actief moeten zijn: de confrontatie met het secularisme en de dialoog met de grote godsdiensten.
Wat het eerste betreft, zal het goed zijn, het veel omvattende thema te bestuderen van de crisis in de beschaving zoals deze zich vooral aftekent in het Westen, dat hoger ontwikkeld is op technisch gebied, maar innerlijk is verschraald doordat het God heeft vergeten of gemarginaliseerd. Het antwoord op de beschavingscrisis zal de beschaving van de liefde moeten zijn, gebaseerd op de universele waarden van vrede, solidariteit, gerechtigheid en vrijheid, die in Christus volledig tot voltooiing komen.
Wat anderzijds het religieus besef betreft, zal de vooravond van het jaar 2000, eveneens in het licht van de gebeurtenissen van de afgelopen decennia, een zeer gunstige gelegenheid zijn voor de interreligieuze dialoog, overeenkomstig de duidelijke richtlijnen die Vaticanum II heeft gegeven in de Verklaring 2e Vaticaans Concilie - Verklaring
Nostra Aetate
Over de houding van de Kerk tegenover niet-christelijke godsdiensten
(28 oktober 1965) over de betrekkingen van de kerk met de niet-christelijke godsdiensten.
In deze dialoog zal voor de joden en de moslims een eerste plaats moeten worden ingeruimd. God geve dat, om de oprechtheid van deze bedoelingen te bevestigen, er ook gemeenschappelijke ontmoetingen gehouden kunnen worden op plaatsen die voor de grote monotheïstische godsdiensten een eigen betekenis hebben.
Om het gesprek met de joden en de volgelingen van de islam kracht bij te zetten, moet daarom worden onderzocht of er historische bijeenkomsten te organiseren zijn op plaatsen met een zeer grote symbolische betekenis als Betlehem, Jeruzalem en op de berg Sinaï, alsook ontmoetingen met de vertegenwoordigers van de grote wereldgodsdiensten in andere steden. Toch zal er steeds op moeten worden gelet dat er geen gevaarlijke misverstanden ontstaan, door te waken voor het gevaar van syncretisme en van een oppervlakkig en bedrieglijk irenisme.
