Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Indien we aandachtig dit bescheiden leven beschouwen dan zal er ons iemand verschijnen wiens leven veel avontuurlijker is dan wat het magere profiel van hem zoals die verschijnt in het Evangelie ons te bieden heeft wanneer wij met een al te overhaastige blik ernaar kijken. Het Evangelie noemt Sint Jozef ‘rechtvaardig’ (Mt. 1, 19). Een deugdzamere en meer verdiende lofprijzing zou niet kunnen gegeven worden aan een man met zulk een bescheiden sociale status, een man aan wie het duidelijk niet besteed was grootse daden te stellen. Een arme, eerlijke, hardwerkende, misschien ook timide man maar iemand die een onpeilbaar diep innerlijk leven heeft van waaruit hem de meest uitzonderlijke steunbetuigingen te beurt vallen en van waaruit hij de kracht haalt – iets wat eigen is aan eenvoudige en heldere zielen- om grote beslissingen te nemen. Hij stelt namelijk zijn vrijheid en zijn gewettigde menselijke roeping onmiddellijk ter beschikking aan wat het goddelijk plan bepaald heeft; zo ook zijn huwelijksgeluk: hij aanvaardt de omstandigheden, de verantwoordelijkheid en het gewicht van het gezin en hij verzaakt door middel van een onvergelijkbare maagdelijke liefde aan de natuurlijke huwelijksliefde die het gezin constitueert en voedt om op deze wijze, met een algeheel offer, zijn gehele bestaan op te offeren aan de onpeilbare aanspraken die de verrassende komst van de Messias met zich meebrengen en aan wie hij de altijd heilige naam ‘Jezus’ zal geven (Mt. 1, 21) en die hij zal erkennen als vrucht van de Heilige Geest en enkel wat betreft de juridische en huiselijke aspecten als zijn zoon.

Sint Jozef was daarom een man die “helemaal begaan was” –zoals men nu zegt- met Maria, de uitverkozene onder alle vrouwen van de aarde en van de geschiedenis, Zij die altijd zijn maagdelijke bruid was maar nooit fysiek zijn echtgenote, en met Jezus, krachtens de wettelijke, maar niet krachtens de natuurlijke afstamming zijn kind. Aan hem behoren de lasten, de verantwoordelijkheden, de risico’s en de zorgen van het kleine en bijzondere heilig huisgezin. Aan hem behoren de dienst, het werk, het offer. Dit is wat wij in het halfdonker van het beeld dat het Evangelie ons schetst, zien en wat wij graag beschouwen en nu, nu wij alles kennen, noemen wij hem met recht gelukkig en zalig.