• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x

Bij het vervullen van hun taak moeten de katholieke exegeten serieus aandacht besteden aan het historisch karakter van de Bijbelse openbaring. Want in mensenwoorden die het stempel dragen van hun tijd, verwoorden de twee Testamenten hoe God langs verschillende wegen zichzelf en zijn heilsplan in de geschiedenis heeft geopenbaard. Daarom moeten de exegeten de historisch-kritische methode gebruiken. Maar zij kunnen daaraan geen alleenrecht toekennen. Alle methodes die dienstig zijn voor het interpreteren van teksten, mogen hun bijdrage leveren aan de exegese van de Bijbel.

Bij hun arbeid mogen de katholieke exegeten nooit vergeten dat hetgeen zij interpreteren het Woord van God is. Hun taak is niet voltooid als zij de bronnen hebben vastgesteld, de vormen hebben bepaald of de literaire procédés hebben verklaard. Het doel van hun werk is pas bereikt wanneer zij hebben uitgelegd wat de Bijbeltekst als Woord Gods vandaag de dag betekent. Daartoe moeten zij aandacht schenken aan de verschillende hermeneutische beschouwingswijzen die ertoe bijdragen om de actuele betekenis van de Bijbelse boodschap te achterhalen. Dan kan deze boodschap een antwoord worden op de vragen van de moderne lezer van de Schrift.

De exegeten moeten ook de christologische, canonieke en kerkelijke betekenis verklaren van de Bijbelse geschriften.

De christologische betekenis van de Bijbelteksten is niet altijd duidelijk; waar mogelijk, moet zij duidelijk worden gemaakt. Hoewel Christus het Nieuwe Verbond in zijn bloed heeft gesloten, hebben de boeken van het Eerste Verbond hun waarde niet verloren. Opgenomen in de evangelieverkondiging verkrijgen en tonen zij in het “Christusgeheim” (Ef. 3, 4) hun volle betekenis. Zij werpen licht op de vele aspecten van dit geheim, en worden er zelf door verlicht. Want de boeken van het Eerste Verbond waren een voorbereiding van het volk Gods op Zijn komst. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 14-16

Ieder boek van de Bijbel is met een eigen bedoeling geschreven en heeft zijn eigen betekenis. Maar wanneer het deel gaat uitmaken van het canoniek geheel, blijkt het een verder reikende betekenis te hebben. De exegeten moeten dus ook uitleggen wat Augustinus heeft gezegd: “Novum Testamentum in Vetere later, et in Nova Vetus patet”. Vgl. H. Augustinus, Quaestiones in Heptateuchum. 2,73, CSEL 28, III, 3, blz. 141

De exegeten moeten ook uitleggen welke relatie er bestaat tussen de Bijbel en de Kerk. De Bijbel is ontstaan in de gelovige gemeenschappen. Hij is de uitdrukking van het geloof van Israël, en vervolgens van dat van de eerste christelijke gemeenten. In vereniging met de levende traditie die hem voorafging, die hem vergezelt en die door hem wordt gevoed Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Goddelijke openbaring, Dei Verbum (18 nov 1965), 21 is hij het middel bij uitstek waarvan God zich ook nu nog bedient om de opbouwen groei van de Kerk als Godsvolk te leiden. De kerkelijke dimensie kan niet los gedacht worden van de oecumenische openheid.

Aangezien de Bijbel spreekt over het heilsaanbod van God aan alle mensen, heeft de taak van de exegeet een universeel aspect, en dient hij aandacht te hebben voor de andere religies en voor wat er aan verwachtingen in de moderne wereld leeft.

Document

Naam: INTERPRETATIE VAN DE BIJBEL IN DE KERK
Soort: Pauselijke Bijbelcommissie
Datum: 15 april 1993
Copyrights: © 1993, RKKerk.nl
Vert.: F. van Voorst tot Voorst s.j.; alineanummering van de redactie
Bewerkt: 19 november 2020

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2024, Stg. InterKerk, Schiedam, test