Nog een punt zou deel uit moeten maken van het internationaal artsenrecht, nl. het beroepsgeheim. Krachtens een formele wet moet de dokter ook tijdens de oorlog de mogelijkheid en de verplichting hebben om geheim te houden, wat men hem bij de uitoefening van zijn beroep toevertrouwt. Het zou een verkeerde opvatting zijn, als men in dit geheim slechts een "tonum privatum" zou zien, een maatregel tot welzijn van het individu; zij is even goed een eis van het "bonum commune", het algemeen welzijn. In geval van botsing tussen twee aspecten van hetzelfde algemeen belang zal bij rustig nadenken blijken, welk van beide de voorrang heeft. Wij behoeven hier niet de beweegredenen aan te geven, die bij uitzondering het beroepsgeheim opheffen zelfs tegen de wil van de patiënt. De taak van de wet is het, te bepalen, wat in de gewone gevallen moet gebeuren, en daarvoor is geheimhouding regel.