Dit alles moet bepaald worden bij internationale overeenkomsten. Veel punten zijn zo reeds vastgesteld, maar niet alle waarvoor dit nodig is. Daarenboven het getal van de staten, die aan deze overeenkomsten deelnamen, is niet zo groot, en nog kleiner het aantal staten, die ze hebben geratificeerd. Het artsencorps kan in contact treden met de wetgevende vergaderingen door initiatieven en voorstellen om in het ontworpen internationaal recht de punten op te nemen, die in de gesloten overeenkomsten vastliggen. Een andere mogelijkheid zou zijn om aan de bestaande overeenkomsten het schema van het reeds geldende artsenrecht te verbinden en hieraan gelijke rechtskracht toe te kennen.

Men moet dit werk echter niet ondernemen met de utopistische verwachting, reeds vandaag of morgen het doel te bereiken, maar met kalmte, gematigdheid en met die taaie volharding, welke bijna altijd nodig is voor het slagen van gewichtige ondernemingen.

Dit alles betrof de noodzakelijkheid om een internationaal artsenrecht te scheppen en de wijze om dat te bereiken.