• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x

De wijsheid der ouden, vervat in de Griekse en Romeinse letteren, en de uitmuntende wetenschappelijke geschriften van de oude volkeren dient men te beschouwen als de voorbode en de dageraad van de waarheid van het Evangelie, die de Zoon van God, "de beoordelaar en leraar van de genade en van de leer, het licht en de gids van het mensdom" Tertullianus, Apologeticum. 21; Migne, PL 1, 394 op deze aarde heeft geopenbaard; de Kerkvaders en Kerkleraren hebben immers in de zo voortreffelijke geschriften van die oude tijden een zekere voorbereiding van de geest gezien om de bovennatuurlijke rijkdommen te kunnen ontvangen, die Christus Jezus "ter verwezenlijking van de volheid der tijden" (Ef. 1, 10) aan de mensen heeft medegedeeld; dit blijkt hieruit dat bij het begin van het Christendom zeker niets verloren is gegaan, wat de voorafgaande eeuwen vroeger aan waarheid, rechtvaardigheid, adel en schoonheid hebben voortgebracht.

Daarom heeft de H. Kerk deze geschriften vol wijsheid en vooral ook de Griekse en Latijnse taal, die als het ware het gouden omhulsel van die wijsheid vormen, in hoge ere gehouden: zij heeft zich ook van die andere eerbiedwaardige talen bediend, die in het Oosten hebben gebloeid, daar zij niet weinig hebben bijgedragen tot de vooruitgang en de beschaving van het mensdom; doordat de Kerk deze talen gebruikte bij de godsdienstige ceremoniën of bij de verklaring van de H. Schrift, zijn zij in sommige streken tot op deze tijd van kracht gebleven als de uitdrukking van een nooit onderbroken levende oudheid.

Onder die verschillende talen munt vooral deze uit, die eerst in Latium ontstaan is en vervolgens op geheel bijzondere wijze bijgedragen heeft tot de verspreiding van het Christendom in de landen van het Westen. Het is immers niet zonder het plan van de goddelijke voorzienigheid gebeurd, dat deze taal, die de zo uitgestrekte gemeenschap van volkeren onder het gezag van het Romeinse Imperium gedurende vele eeuwen heeft verbonden, de eigen taal werd van de Apostolische Stoel Congregatie voor de Studies, Vehementer Sane (1 juli 1908). Ench. Cler. n. 820 Vgl. Paus Pius XI, Apostolische Brief, Over de vorming van reguliere clerus, Unigenitus Dei Filius (19 mrt 1924). AAS 16 (1924), 141 en de christelijke volkeren van Europa in een nauwe band van eenheid met elkaar verenigde, daar zij voor het nageslacht is behouden gebleven.

Document

Naam: VETERUM SAPIENTIA
Ter bevordering van de studie van de Latijnse taal
Soort: H. Paus Johannes XXIII - Apostolische Constitutie
Auteur: H. Paus Johannes XXIII
Datum: 22 februari 1962
Copyrights: © 1962, Katholiek Archief jrg. 17, nr. 11, 241-246
Bewerkt: 7 november 2019

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2024, Stg. InterKerk, Schiedam, test