H. Paus Johannes Paulus II - 25 maart 1995
Maar er is nog een andere bijzondere gebeurtenis die mij diep ontroert wanneer ik haar overweeg. 'Toen Jezus van de azijn genomen had, zei Hij: 'Het is volbracht'. Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest' (Joh. 19, 30). Nadien 'doorboorde' de Romeinse soldaat 'zijn zijde met een lans, en terstond vloeide er bloed en water uit' (Joh. 19, 34).
Alles heeft nu zijn volledige voltooiing bereikt. Het 'geven' van de geest beschrijft Jezus' dood, een dood als die van iedere andere mens, maar het lijkt een toespeling op de 'gave van de Geest', waardoor Hij ons van de dood vrijkoopt en opent voor een nieuw leven.
Het is het leven van God zelf dat nu met de mens gedeeld wordt. Het is het leven dat door de sacramenten van de Kerk - gesymboliseerd door het bloed en water die uit Christus' zijde vloeien - voortdurend gegeven wordt aan Gods kinderen en hen tot het volk van het Nieuwe Verbond maakt. Vanaf het Kruis, de bron van leven, ontstaat en groeit het 'volk van het leven'.
De beschouwing van het Kruis brengt ons zo tot het hart van alles dat heeft plaatsgevonden. Jezus die bij zijn komst in de wereld zei: 'Ik ben gekomen, God, om uw wil te doen' Vgl. Heb. 10, 9 , werd in alles gehoorzaam aan de Vader en omdat Hij 'de zijnen had bemind die in de wereld waren, beminde Hij hen tot het einde' (Joh. 13, 1), door zich helemaal voor hen te geven.
Hij die gekomen was 'niet om gediend te worden maar om te dienen en om zijn leven te geven als losprijs voor velen' (Mc. 10, 45), bereikt aan het Kruis de hoogste liefde: 'Geen mens heeft groter liefde dan deze, dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden' (Joh. 15, 13). En Hij stierf voor ons terwijl wij nog zondaars waren Vgl. Rom. 5, 8 .
Zo verkondigt Jezus dat het leven zijn centrum, zijn betekenis en zijn vervulling vindt wanneer het geschonken wordt.
Op dit punt wordt onze overweging tot lofprijzing en dankzegging, en tegelijkertijd dwingt zij ons om Christus na te volgen en in zijn voetstappen te gaan Vgl. 1 Pt. 2, 21 .
Ook wij worden uitgenodigd om ons leven te geven voor onze broeders en zusters, en zo in de volheid van de waarheid de betekenis en bestemming van ons bestaan te realiseren.
We zullen hiertoe in staat zijn omdat U, o Heer, ons het voorbeeld hebt gegeven en ons de kracht van uw Geest hebt geschonken. We zullen hiertoe in staat zijn als wij iedere dag, met U en als U, gehoorzaam zijn aan de Vader en zijn wil doen.
Geef daarom, dat wij met open en edelmoedig hart luisteren naar ieder woord dat komt uit de mond van God. Zo zullen we leren om niet alleen het gebod te gehoorzamen, om geen mensenleven te doden, maar ook om het leven te eerbiedigen, te beminnen en te koesteren.
