Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

'De stem van het bloed van uw broeder roept tot Mij vanaf de grond' (Gen. 4, 10). Het is niet alleen de stem van het bloed van Abel, de eerste onschuldige mens die vermoord zou worden, dat roept tot God, de Bron en Verdediger van het leven. Het bloed van ieder ander menselijk wezen dat is gedood sinds Abel, is ook een stem die wordt verheven tot de Heer. Op een absoluut unieke wijze, zoals de schrijver van de brief aan de Hebreeën ons in herinnering brengt, roept de stem van het bloed van Christus, voor wie Abel in zijn onschuld een profetische figuur is, tot God: 'Gij zijt genaderd tot de berg Sion en de stad van de levende God (...) tot de middelaar van een nieuw verbond, wiens vergoten bloed iets beters afroept dan het bloed van Abel' (Hebr. 12, 22.24).

Het is het vergoten bloed. Een symbool en een profetisch teken daarvan was het bloed geweest van de offers van het Oude Verbond, waardoor God zijn wil verkondigde om zijn eigen leven te delen met de mensen door hen te reinigen en te wijden Vgl. Ex. 14, 8 Vgl. Lev. 17, 11 . Nu wordt dit alles vervuld en bewaarheid in Christus. Het is zìjn vergoten bloed dat verlost, reinigt en redt; het is het bloed van de Middelaar van het Nieuwe Verbond 'vergoten voor velen tot vergeving van de zonden' (Mt. 26, 28).

Dit bloed dat uit de doorboorde zijde van Christus aan het kruis vloeit Vgl. Joh. 19, 34 'spreekt welluidender' dan het bloed van Abel; inderdaad, het verkondigt en verlangt een radicalere 'gerechtigheid', en bovenal smeekt het genade af Vgl. H. Paus Gregorius de Grote, Moreel commentaar op (het boek) Job, Moralia in Job. 23: CCL 143A, 683, het is een voorspraak voor de broeders bij de Vader Vgl. Heb. 7, 25 , en het is de bron van volmaakte verlossing en de gave van nieuw leven.

Het bloed van Christus, laat zien, terwijl het de grootheid van de liefde van de Vader openbaart, hoe kostbaar de mens is in Gods ogen en hoe onschatbaar de waarde van zijn leven. De apostel Petrus herinnert ons hieraan: 'Gij weet dat gij niet met vergankelijke dingen, zoals goud en zilver, zijt verlost uit het zinloze bestaan dat hij van uw vaderen had geërfd. Gij zijt verlost door het kostbaar bloed van Christus, het lam zonder vlek of gebrek' (1 Petr. 1, 18-19). Juist door de beschouwing van het kostbare bloed van Christus, het teken van zijn zichzelf wegschenkende liefde Vgl. Joh. 13, 1 , leert de gelovige de bijna goddelijke waardigheid van ieder menselijk wezen kennen en waarderen, en kan hij met steeds nieuwe en dankbare verbazing uitroepen:

'Hoe kostbaar moet de mens zijn in de ogen van de Schepper als hij 'een zo verheven Verlosser verdiend heeft' (Exultet van de Paasvigilie), als 'God zijn enige Zoon gaf', opdat de mens 'niet verloren zou gaan, maar eeuwig leven zou hebben' Vgl. Joh. 3, 16 !' H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Verlosser van de mensen, Redemptor Hominis (4 mrt 1979), 10

Bovendien openbaart het bloed van Christus aan de mens dat zijn grootheid, en daarmee zijn roeping, bestaat in de oprechte zelfgave. Juist omdat het vergoten wordt als de gave van het leven, is het bloed van Jezus niet langer een teken van dood, van onherroepelijke scheiding van de broeders, maar het instrument van een verbondenheid die rijkdom van leven is voor allen. Wie in het sacrament van de Eucharistie dit bloed drinkt en in Jezus vertoeft Vgl. Joh. 6, 56 wordt meegetrokken in de dynamiek van zijn leven en zijn gave van het leven, om de oorspronkelijke roeping tot de liefde die iedereen heeft tot haar volheid te brengen Vgl. Gen. 1, 17 Vgl. Gen. 2, 18-24 .

Uit dit bloed van Christus putten allen de kracht om zich in te spannen voor het leven. Precies dit bloed is de krachtigste bron van hoop, ja, het is de grondslag van de absolute zekerheid dat in het plan van God het leven de overwinning zal behalen. 'De dood zal niet meer zijn', roept de krachtige stem die komt van de troon van God in het hemelse Jeruzalem' (Openb. 21, 4). En Sint Paulus verzekert ons dat de tegenwoordige overwinning op de zonde teken is en voorsmaak van de uiteindelijke overwinning op de dood, wanneer 'het woord van de Schrift in vervulling zal gaan: 'De dood is verslonden, de zege is behaald. O dood, waar is uw overwinning? O dood, waar is uw angel?' (1 Kor. 15, 54-55).