Dit is de werkelijke reden, de wezenlijke reden van mijn aanwezigheid in uw midden, en ik wens deze geëerde vergadering te danken dat zij aandacht schenkt aan deze reden, welke mijn aanwezigheid onder u op een bepaalde wijze nuttig kan maken. Het is ongetwijfeld een veel betekend feit, dat vandaag onder de vertegenwoordigers van de staten, wier reden van bestaan de soevereiniteit is van het gezag dat met een grondgebied en volk is verbonden, ook de vertegenwoordiger van de Apostolische Stoel en van de katholieke kerk aanwezig is. Deze kerk is de kerk van Jezus Christus, die voor de rechtbank van de Romeinse rechter Pilatus verklaarde, dat Hij koning was, maar met een koninkrijk dat niet van deze wereld is.
Vgl. Joh. 18, 36-37
Toen Hem werd gevraagd wat dan de reden was van het bestaan van zijn koninkrijk onder de mensen, verklaarde Hij: 'Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getuigenis af te leggen van de waarheid' (
Joh. 18, 37). Hier, tegenover de vertegenwoordigers van de staten, wens ik u niet alleen te danken maar ook mijn bijzondere gelukwensen aan te bieden, daar de uitnodiging die aan de paus is gedaan om uw vergadering toe te spreken bewijst dat de
Organisatie van de Verenigde Naties de religieuze en morele dimensie aanvaardt en respecteert van de menselijke problemen waaraan de kerk aandacht besteedt in het licht van de boodschap van waarheid en liefde die zij verplicht is aan de wereld te brengen. De vraagstukken die tot uw bevoegdheden behoren en die uw aandacht hebben - zoals blijkt uit het uitgebreide organische complex van instellingen en activiteiten die deel uitmaken van of samenwerken met de Verenigde Naties, vooral op het gebied van cultuur, gezondheid, voeding, werkgelegenheid en het vreedzaam gebruik van kernenergie - maken het voor ons ongetwijfeld van wezenlijk belang samen te komen in naam van de mens in zijn volledigheid, in al de volheid en veelvoudige rijkdom van zijn geestelijk en materieel bestaan, zoals ik heb verklaard in mijn encycliek
H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Redemptor Hominis
De Verlosser van de mensen
(4 maart 1979), de eerste van mijn pontificaat.
