De Kerk draagt het eucharistisch offer van Christus' Pasen op voor de overledenen, opdat van alle ledematen van Christus, die met elkaar een gemeenschap vormen, sommigen voor de gestorvenen geestelijke hulp verkrijgen en anderen voor de levenden bijdragen aan de vertroosting in de kracht van de hoop.

Onder de Missen voor de overledenen neemt de Uitvaartmis de eerste plaats in. Deze mag iedere dag gevierd worden, behalve op de verplichte hoogfeesten, Witte Donderdag, het Paastriduum en op de zondagen van de Advent, van de Veertigdagentijd en van Pasen, met inachtneming daarbij van alles wat volgens de regels van het recht onderhouden dient te worden. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 1176-1185 Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Orde van dienst voor de uitvaartliturgie, Ordo Exsequiarum (15 aug 1969)

Na het ontvangen van het overlijdensbericht of op de dag zelf van de begrafenis of op de dag van het eerste jaargetijde kan de Mis voor overledenen gevierd worden ook op de dagen onder het octaaf van Kerstmis, op de dagen waarop een verplichte gedachtenis valt of op een weekdag, behalve op Aswoensdag en in de Goede Week.

Andere Missen voor overledenen of 'dagelijkse' Missen kunnen gevierd worden op weekdagen door het jaar waarop een vrije gedachtenis valt of waarop het weekdag-officie plaats vindt, mits ze werkelijk voor overledenen opgedragen worden.

In Uitvaartmissen dient gewoonlijk een korte homilie gehouden te worden, maar men dient alles achterwege te laten wat op een lijkrede gelijkt.

De gelovigen, met name de familieleden van de overledene, dienen te worden aangespoord om ook door de heilige Communie deel te nemen aan het eucharistisch offer dat voor de overledene wordt opgedragen.

Als terstond na de Uitvaartmis de uitvaartritus plaats heeft, wordt na het gebed na de Communie de slotritus weggelaten en vindt de ritus van de laatste aanbeveling ten afscheid plaats; deze ritus wordt alleen gevierd als het lijk aanwezig is.

Bij de regeling en de keuze van de veranderlijke delen van de Mis voor overledenen, vooral van de Uitvaartmis (bijv. de gebeden, lezingen en het universele gebed), houde men, zoals het betaamt, de pastorale aspecten voor ogen ten opzichte van de overledene, zijn familie en de aanwezigen.

De herders moeten bovendien op bijzondere wijze rekening houden met hen die bij gelegenheid van een uitvaart de liturgieviering bijwonen of het Evangelie horen, zowel niet-katholieken als katholieken die zelden of nooit deelnemen aan de eucharistie of die het geloof zelfs verloren schijnen te hebben: als priesters zijn zij immers voor allen bedienaars van het Evangelie van Christus.