Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Dan volgt de vredesritus, waarin de Kerk vrede en eenheid voor zichzelf en heel de mensenfamilie afsmeekt en de gelovigen onderling hun kerkelijke gemeenschap (communio) en hun wederzijdse liefde tot uitdrukking brengen, voordat zij sacramenteel communiceren.

Wat het uitwisselen van het teken van vrede zelf betreft moeten de bisschoppenconferenties de wijze vaststellen overeenkomstig de aard en gewoonten der volkeren. Het is echter passend dat eenieder het teken van vrede op sobere wijze alleen geeft aan degenen die zich het dichtst bij hem bevinden.

Het is de taak van de bisschoppenconferenties aanpassingen vast te stellen die in dit algemeen statuut en in de ordening van de Mis worden aangegeven, en deze - na de goedkeuring van de beslissingen door de Apostolische Stoel - in het missaal zelf in te voegen. Dit betreft:

• de gebaren en de lichaamshoudingen van de gelovigen (vgl. supra nr. 43);
• de eerbiedsbetuiging tegenover altaar en Evangelieboek (vgl. supra nr. 273);
• de teksten voor de gezangen bij de intrede, bij het aanbieden van de gaven en bij de communie (vgl. supra de nrs. 48, 74, 87);
• de lezingen uit de heilige Schrift die in bijzondere omstandigheden genomen kunnen worden (vgl. supra nr. 362);
• de vorm voor het geven van de vredewens (vgl. supra nr. 82);
• de wijze waarop de heilige communie ontvangen dient te worden (vgl. supra de nrs. 160 en 283);
• het materiaal van het altaar en van de liturgische voorwerpen, vooral van de heilige vaten, evenals het materiaal, de vorm en de kleur van de liturgische gewaden (vgl. supra de nrs. 301, 326, 329, 339, 342 - 346).

Directoria of pastorale instructies die de bisschoppenconferenties als nuttig beoordelen, kunnen na voorafgaande goedkeuring van de Apostolische Stoel op een geschikte plaats in het Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Missale Romanum
Editio typica tertio emendata 2002/2008 (6 oktober 2008) ingevoegd worden.