Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Vervolgens nodigt de priester het volk uit om te bidden; allen zwijgen een ogenblik samen met de priester om zich bewust te worden voor Gods aanschijn te staan en om hun eigen beden uit te kunnen spreken in hun hart. Daarna zegt de priester het gebed dat gewoonlijk 'collecta' wordt genoemd en dat de aard van de viering tot uitdrukking brengt. Volgens een oude traditie van de Kerk wordt het collecta-gebed gewoonlijk gericht tot God de Vader door Christus in de Heilige Geest Vgl. Tertullianus, Adversus Marcionem. , IV, 9: CCSL I, blz. 560 Vgl. Origenes van Alexandrië, Disputatio cum Heracleida. nr. 4, 24; SCh 67, blz. 62 Statuta Concilii Hipponensis Breviata. 21, CCSL 149, blz. 39 en wordt het op de volgende wijze besloten met een trinitaire afsluiting dat wil zeggen met een lange afsluiting:

• als het tot de Vader gericht is: Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God, door alle eeuwen der eeuwen (Per Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum);
• als het gericht is tot de Vader, maar op het eind de Zoon vermeld wordt: Die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God, door alle eeuwen der eeuwen (Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum);
• als het gericht is tot de Zoon: (Gij) Die leeft en heerst met God de Vader in de eenheid van de Heilige Geest, God, door alle eeuwen der eeuwen (Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum).

Het volk verenigt zich met deze smeekbede, en maakt haar zich eigen door te antwoorden met de acclamatie Amen.

In de Mis wordt steeds maar een enkel collecta-gebed gezegd.