Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Op deze wijze voegt Jezus zijn radicale novum in het binnenste van de oude joodse offermaaltijd in. Voor ons christenen is het niet langer noodzakelijk die maaltijd te herhalen. Zoals de Vaders terecht zeggen, figura transit in veritatem: datgene wat een aankondiging vormde van de toekomstige werkelijkheid heeft nu plaats gemaakt voor de waarheid zelf. De oude rite is in vervulling gegaan en definitief overwonnen door de gave in liefde van de Zoon van God die is vlees geworden. De spijs van de waarheid, Christus die voor ons geofferd is, dat ... figuris terminum. Romeins Brevier, de Latijnse Hymne bij de Lezingendienst van het Hoogfeest van het allerheiligst Lichaam en Bloed van Christus. Met het gebod "Doet dit tot mijn gedachtenis" (Lc. 22, 19)(1 Kor. 11, 25), vraagt Hij ons aan zijn gave te bantwoorden en haar sacramenteel tegenwoordig te stellen. Met deze woorden drukt de Heer dus, om zo te zeggen de verwachting uit dat zijn Kerk, uit zijn offer geboren, deze gave aanvaardt en onder de leiding van de Heilige Geest de liturgische vorm van het Sacrament ontwikkelt. De gedachtenis van zijn volmaakte gave bestaat immers niet in de eenvoudige herhaling van het Laatste Avondmaal, maar op eigen wijze in de Eucharistie, dat wil zeggen in de radicale nieuwheid van de christelijke eredienst. Jezus heeft ons de opdracht nagelaten om binnen te gaan in zijn "uur": "De Eucharistie betrekt ons in de zelfgave van Jezus. Wij ontvangen de vleesgeworden logos niet slechts statisch, maar worden betrokken in de dynamiek van zijn zelfgave." Paus Benedictus XVI, Encycliek, God is Liefde, Deus Caritas Est (25 dec 2005), 13 Hij "trekt ons in zichzelf binnen". Vgl. Paus Benedictus XVI, Homilie, Afsluitende H. Mis op het Marienfeld - Wereld Jongeren Dag Keulen 2005, Het Lichaam en Bloed van Christus (21 aug 2005). laatste alinea De substantiële verandering van het brood en de wijn in zijn lichaam en bloed plaatst in de schepping het beginsel van een radicale verandering, van - om een beeld te gebruiken dat ons vandaag de dag wel bekend is - een soort "kernsplitsing", die wordt aangebracht in het binnenste van het zijn, een verandering die bestemd is om een proces van transformatie van de werkelijkheid op te wekken, waarvan de eindterm de gedaanteverandering van de hele wereld zal zijn, tot aan de toestand waarin God alles in allen zal zijn Vgl. 1 Kor. 15, 28 .