Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het vasten waar de Kerk ons in deze sterke tijd toe uitnodigt, komt zeker niet voort uit beweegredenen van lichamelijke of esthetische aard, maar ontspringt aan de nood die de mens heeft aan een innerlijke zuivering die hem reinigt van de vervuiling door de zonde en het kwaad; het voedt hem op tot die heilzame ontzeggingen die de gelovige bevrijden van de slavernij van het eigen ik; het maakt hem aandachtiger en meer bereid tot luisteren naar God en tot dienst aan de broeders en zusters. Om deze reden worden het vasten en de andere praktijken van de Veertigdagentijd door de christelijke traditie beschouwd als geestelijke "wapenen" om het kwaad te bestrijden, de verkeerde hartstochten en de ondeugden.

Wat dit betreft wil ik graag met u samen luisteren naar een kort commentaar van de heilige Johannes Chrysostomos:

"Zoals aan het einde van de winter - schrijft hij - het zomerseizoen terugkeert en de zeevaarder zijn boot naar de zee sleept, de soldaat de wapens schoonmaakt en zijn paard oefent voor de strijd, de landbouwer zijn zeis slijpt, de weer aangesterkte reiziger zich omgordt voor de lange reis en de atleet zijn kleren aflegt en zich voorbereidt op de wedstrijden; zo poetsen ook wij aan het begin van deze vasten, als het ware bij de terugkeer van een geestelijke lente, zoals de soldaten onze wapens op, slijpen de zeis zoals de landbouwers, brengen als bootslieden de boot van onze geest in orde om de golven te weerstaan van de dwaze hartstochten, hernemen als reizigers de reis naar de hemel en bereiden wij ons als atleten voor op de strijd door ons van alles te ontdoen" H. Johannes Chrysostomos, Preken voor het volk van Antiochië, Ad populum Antiochenum. 3.