Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Meer dan ooit klinkt daarom de aansporing van Jezus, waarvan de evangelist Marcus verslag doet, op het juiste moment: "Bekeert u en gelooft in het Evangelie" Vgl. Mc. 1, 15 . Het oprechte verlangen naar God brengt ons ertoe het kwaad te verwerpen en het goede te volbrengen. Deze bekering van het hart is vóór alles een om niet geschonken gave van God, die ons geschapen heeft voor Zich en ons in Jezus Christus heeft verlost: ons ware geluk bestaat erin dat wij in Hem blijven Vgl. Joh. 15, 3 . Om deze reden is Hij zelf met zijn genade ons verlangen vóór en begeleidt Hij onze inspanningen tot bekering.

Zich bekeren: wat is dat eigenlijk? Zich bekeren, wil zeggen: God zoeken, met God gaan, gewillig het onderricht van zijn Zoon volgen, van Jezus Christus; zich bekeren is geen inspanning om zich zelf te verwerkelijken, want de mens is niet de architect van zijn eigen eeuwige bestemming. Het zijn niet wij, die onszelf hebben gemaakt. Daarom is "zelfverwerkelijking" een contradictie en is bovendien te weinig voor ons. Wij hebben een hogere bestemming. We mogen zeggen dat de bekering juist bestaat in het onszelf niet beschouwen als de "scheppers" van onszelf en zo de waarheid ontdekken, want wij zijn niet de makers van onszelf.

Bekering bestaat in het vrij en met liefde aanvaarden dat wij in alles van God afhankelijk zijn, die onze ware Schepper is; dat wij afhankelijk zijn van de liefde. Dat is geen afhankelijkheid maar vrijheid. Zich bekeren betekent dan: niet het eigen persoonlijke succes najagen - wat iets is dat voorbijgaat - maar met loslaten van elke menselijke zekerheid zich in eenvoud en met vertrouwen zetten aan het volgen van de Heer opdat Jezus voor eenieder wordt - zoals de zalige Teresa van Calcutta graag herhaalde - "mijn alles in alles". Wie zich door Hem laat overwinnen, is niet bang zijn leven te verliezen, want aan het Kruis heeft Hij ons liefgehad en zichzelf voor ons gegeven. Juist door uit liefde ons eigen leven te verliezen, vinden wij het.