H. Paus Johannes Paulus II - 6 augustus 1999
In dit verband richten wij onze blik in het bijzonder op de lijdende en verrezen Christus. Door het menselijk bestaan aan te nemen, aanvaardde de Zoon van God het menselijk leven in al zijn aspecten, ook de pijn en de dood, waarmee Hij de woorden vervulde die Hij bij het Laatste Avondmaal sprak: "De grootste liefde die iemand zijn vrienden kan betonen, bestaat hierin dat hij zijn leven voor hen geeft" (Joh. 15, 13). In de viering van de eucharistie verkondigen en delen de christenen in het offer van Christus, want "door zijn striemen (zijn wij) genezen" (1 Pt. 2, 24) en door zich met Hem te verenigen, "behoeden zij in hun lijden een deel van de oneindige schat van de verlossing van de wereld, en kunnen die schat aan anderen meedelen". H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de christelijke zin van het menselijke lijden, Salvifici doloris (11 feb 1984), 27
Het voorbeeld van Jezus, de lijdende Dienstknecht, heeft grote heiligen en eenvoudige gelovigen ertoe gebracht om hun ziekte en pijn om te zetten in een bron van loutering en verlossing voor zichzelf en anderen. Wat een grote mogelijkheden voor persoonlijke heiliging en bijdragen aan het heil van de wereld biedt de weg die Christus en zovelen van zijn leerlingen hebben geopend voor onze zieke broeders en zusters! Het is een moeilijke weg, omdat de mens de zin van het lijden en de dood niet uit zichzelf ontdekt, maar het is wel mogelijk om die weg te gaan met de hulp van Jezus, de innerlijke Meester en Leidsman. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de christelijke zin van het menselijke lijden, Salvifici doloris (11 feb 1984), 26-27 Zoals de Verrijzenis de wonden van Christus omzette in een bron van genezing en heil, zo is het licht van de verrezen Christus voor iedere zieke een bevestiging dat de weg van trouw aan God zijn triomf kan vinden in het zichzelf geven, tot aan het kruis, en dat ziekte hierdoor kan worden omgezet in een bron van vreugde en verrijzenis. Is dit niet de verkondiging die bij elke eucharistieviering in het hart weerklinkt, als de mensen uitspreken: "Christus is gestorven, Christus is verrezen, Christus zal wederkeren"? De zieken, die ook als arbeiders zijn uitgezonden in de wijngaard van de Heer, Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 53 kunnen met hun voorbeeld een effectieve bijdrage leveren aan de evangelisatie van een cultuur die zich los tracht te maken van de ervaring van het lijden, waarin men ernaar streeft de diepere zin van het lijden en de daarmee verbonden aanzet tot menselijke en christelijke groei te doorgronden.