Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De Constitutie over de liturgie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963), spreekt over aanpassing en geeft daarbij enkele van haar vormen aan. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 37-40 Nadien gebruikte het leergezag van de Kerk het begrip ’inculturatie’ om nauwkeuriger de invoeging aan te geven ”van het evangelie in de autochtone menselijke cultuur en tegelijk het binnenvoeren van die cultuur zelf in het leven van de Kerk”. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Ter herinnering aan het Evangelisatiewerk van de HH. Cyrillus en Methodius 1100 jaar geleden, Slavorum Apostoli (2 juni 1985), 21 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de deelnemers aan de voltallige vergadering van de Pauseijke Raad voor de Cultuur (17 jan 1987), 5 Derhalve betekent inculturatie ”de innerlijke omvorming van authentieke culturele waarden door middel van de integratie daarvan in het christendom en het wortelschieten van het christendom in de verschillende menselijke culturen”. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 52

De reden van de verandering in woordgebruik is gemakkelijk te begrijpen, ook op het terrein van de liturgie. Het woord ’aanpassing’ - dat ontleend is aan het missionaire taalgebruik – zou de indruk kunnen wekken dat de veranderingen vooral betrekking hebben op slechts enkele en wel uiterlijke hoofdzaken. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 52 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, 20 jaar na sluiting van het Tweede Vaticaans Concilie, Bij de sluiting van de 2de Buitengewone Vergadering van de Bisschoppensynode (7 dec 1985), 4 Het woord ’inculturatie’ echter kan beter dienen om een dubbele beweging aan te geven: ”Door deze inculturatie geeft de Kerk gestalte aan het evangelie in de verschillende culturen en tegelijkertijd leidt zij de volken met hun eigen cultuur binnen in haar gemeenschap. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 52 Van de ene kant bevrucht het binnengaan van het evangelie in een sociale en culturele context “als het ware van binnenuit de geestesgaven en kwaliteiten van ieder volk, versterkt, vervolmaakt en hernieuwt zij deze in Christus”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 58 Van de andere kant echter maakt de Kerk zich deze waarden – in zover zij met het evangelie overeenkomen - eigen ”om de boodschap van Christus grondiger te doen begrijpen en deze beter tot uitdrukking te brengen in de viering van de liturgie en in het veelvormige leven van de geloofsgemeenschap”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 58 Deze dubbele beweging, die werkzaam is in de inculturatie, brengt derhalve één van de bestanddelen van het mysterie van de menswording tot uiting. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Catechese geven in onze tijd, Catechesi Tradendae (16 okt 1979), 53