Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In zijn Apostolische brief H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Brief
Vicesimus Quintus Annus
25e Verjaardag van de promulgatie van het Conciliedocument Sacrosanctum Concilium over de heilige liturgie
(4 december 1988) heeft paus Johannes Paulus II aangegeven dat de inspanning om de liturgie in de verschillende culturen te doen wortelen, een zaak van groot gewicht is met het oog op de liturgische vernieuwing. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, 25e Verjaardag van de promulgatie van het Conciliedocument Sacrosanctum Concilium over de heilige liturgie, Vicesimus Quintus Annus (4 dec 1988), 16 Dit werk – reeds in eerdere instructies en liturgische boeken aangeduid – moet op grond van de ervaring voortgezet worden door – waar de noodzaak dit vraagt – het aanvaarden van culturele waarden, die ”kunnen samengaan met de ware en eigen aspecten van de liturgie maar met behoud van de substantiële eenheid van de Romeinse ritus, zoals deze in de liturgische boeken tot uitdrukking komt”. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, 25e Verjaardag van de promulgatie van het Conciliedocument Sacrosanctum Concilium over de heilige liturgie, Vicesimus Quintus Annus (4 dec 1988), 16

Het proces van de inculturatie dient plaats te vinden met behoud van de substantiële eenheid van de Romeinse ritus. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 37-40 Deze eenheid komt thans tot uitdrukking in de liturgische standaarduitgaven die uitgegeven zijn op gezag van de paus en in de daaraan beantwoordende liturgische boeken die door de bisschoppenconferenties voor het betreffende gebied zijn goedgekeurd en door de Apostolische Stoel zijn geconfirmeerd. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, 25e Verjaardag van de promulgatie van het Conciliedocument Sacrosanctum Concilium over de heilige liturgie, Vicesimus Quintus Annus (4 dec 1988), 16 Het onderzoek naar de inculturatie beoogt niet het scheppen van nieuwe rituele families. Wel wordt – in overeenstemming met de vereisten van een bepaalde cultuur – naar aanpassingen gezocht die blijvend deel uitmaken van de Romeinse ritus. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de deelnemers aan de voltallige vergadering van de Congregatie voor de Eredienst en de Regeling van de Sacramenten (26 jan 1991), 3. ”Een zodanige aanduiding heeft niet de bedoeling aan de particuliere kerken voor te stellen een nieuwe arbeid te beginnen, die volgt na de toepassing van de liturgische vernieuwing en die aanpassing of inculturatie inhoudt. Men moet inculturatie niet langer verstaan als het scheppen van alternatieve riten…. Het betreft veel meer een medewerken, zodat de Romeinse ritus met volledige behoud van haar eigen identiteit de noodzakelijke aanpassingen kan opnemen”