Bij liturgische handelingen, vooral op hoogtijdagen, kunnen behalve het orgel ook andere muziekinstrumenten - vooral snaarinstrumenten - worden gebruikt, tezamen met of zonder het orgel, voor zelfstandige muziek of ter begeleiding van de zang, met strikte inachtneming echter van de wetten die uit de boven (n. 60) gegeven beginselen voortvloeien, te weten:

1. Dat het betreft muziekinstrumenten die aan het gewijd gebruik werkelijk aangepast kunnen worden;
2. Dat de klank van deze instrumenten op zulk een wijze en met zulk een ernst, en als het ware met zulk een zuivere religiositeit wordt voorgebracht, dat ieder geschetter van profane muziek wordt vermeden en de godsvrucht van de gelovigen wordt gevoed;
3. Dat de dirigent, de organist en de kunstenaars in het gebruik van de instrumenten en de wetten van de gewijde muziek wel bedreven zijn.

De plaatselijke Ordinarissen moeten, vooral met behulp van de diocesane Commissie voor gewijde muziek, nauwlettend toezien, dat deze voorschriften over het gebruik van instrumenten in de heilige liturgie werkelijk worden onderhouden; en niet nalaten, zo nodig bijzondere normen ter zake te geven, die aan de omstandigheden en beproefde gewoonten zijn aangepast.