Het goddelijk Officie wordt volbracht of "in koor", of "gemeenschappelijk", of "alleen".

"In koor", indien het goddelijk Officie wordt volbracht door een gemeenschap, die door de kerkelijke wetten tot het koor is verplicht; "gemeenschappelijk" echter, indien hetzelfde gebeurt door een communiteit die niet tot het koor is verplicht. ' Hoe echter het goddelijk Officie ook wordt volbracht, hetzij "in koor", hetzij "gemeenschappelijk", hetzij "alleen", indien het wordt volbracht door hen die door de kerkelijke wetten zijn verplicht om het officie te volbrengen, moet het steeds worden beschouwd als een daad van publieke eredienst, in naam van de Kerk aan God gebracht.

Het goddelijk Officie is naar zijn aard zo samengesteld, dat het door twee groepen afwisselend wordt volbracht; zelfs vragen bepaalde delen op zich om te worden gezongen.

Dit eenmaal vastgesteld, moet het verrichten van het goddelijk Officie "in koor" worden behouden en bevorderd; het verrichten echter "gemeenschappelijk", evenals het zingen van minstens een gedeelte van het Officie, naar de mogelijkheid van plaatsen, tijden en personen, moet nadrukkelijk worden aanbevolen.

Het reciteren van psalmen "in koor" of "gemeenschappelijk", hetzij dit gebeurt op gregoriaanse melodie, hetzij zonder gezang, weze waardig en passend, met behoud van de juiste toonhoogte, aan de stem aangepaste pauze, en volledige overeenstemming.

Indien de Psalmen die in een canoniek uur voorkomen, moeten worden gezongen, moeten zij minstens ten dele op gregoriaanse melodieën worden gezongen, ofwel iedere tweede Psalm, ofwel ieder tweede vers van dezelfde Psalm.

De aloude en eerbiedwaardige gewoonte om de Vespers op zon- en feestdagen tezamen met het volk, volgens de norm van de rubrieken te zingen, moet waar deze bestaat behouden blijven; waar hij niet bestaat, moet hij voor zover mogelijk worden ingevoerd minstens enige malen per jaar.

De plaatselijke Ordinarissen moeten er bovendien naar streven, dat niet bij gelegenheid van een Avondmis het zingen van de Vespers op zon- en feestdagen in onbruik geraakt. De Avondmissen immers die de plaatselijke Ordinaris kan toestaan "indien 'het geestelijk heil van een aanzienlijk deel van de christengelovigen dit vraagt" Paus Pius XII, Apostolische Constitutie, Over het nuchterblijven voor de Eucharistie, Christus Dominus (6 jan 1953) Heilig Officie, Bij de Apostolische Constitutie "Christus dominus" van Paus Pius XII, Instructie over het nuchterblijven vóór de Eucharistie (6 jan 1953) Paus Pius XII, Motu Proprio, Uitbreiding van de Indulten door de Apostolische Constitutie "Christus Dominus" verleend, Sacram Communionem (19 mrt 1957). AAS 49 (1957) 177-178, mogen geen schade toebrengen aan de liturgische handelingen en de oefeningen van godsvrucht, waardoor het christenvolk feestdagen pleegde te heiligen. Daarom moet de gewoonte, om de Vespers te zeggen of om andere oefeningen van godsvrucht te verrichten met de Zegen met het Allerheiligste, behouden blijven waar deze bestaat, ook indien er een Avondmis wordt opgedragen.

In de seminaries echter van geestelijken zowel reguliere als seculiere, worde vaker minstens een of ander gedeelte van het goddelijk Officie volbracht en wel, in zo ver het mogelijk is, met zang; op de zon- en feestdagen echter moeten minstens de Vespers worden gezongen Vgl. Wetboek, Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917), 1367. 3°.