„Het is goed eraan te herinneren, dat het eerste en oorspronkelijke doel van het bewaren van de heilige gedaanten in de kerk buiten de Mis is: de toediening van het viaticum; nevendoeleinden zijn: het uitreiken van de communie buiten de Mis en de aanbidding van onze Heer Jezus Christus, verborgen onder deze gedaanten.” Congregatie voor de Sacramenten, Quam plurimum (1 okt 1949). AAS 41 (1949) 509-510 Vgl. Concilie van Trente, 13e Zitting - Decreet over het Sacrament van de Eucharistie, Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia (11 okt 1551), 11 Vgl. Congregatie van het Concilie, Decreet over de dagelijkse Communie, Sacra Tridentina Synodus (20 dec 1905), 2 Want „het bewaren van de heilige gedaanten voor de zieken …… leidde tot het loffelijk gebruik, dit goddelijk voedsel, bewaard in de kerken, te aanbidden. De eredienst van aanbidding steunt op een krachtige en hechte grondslag”, Paus Pius XII, Encycliek, Over de Heilige Liturgie, Mediator Dei et hominum (20 nov 1947), 129 vooral omdat het geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van de Heer vanzelf leidt tot een uiterlijke en publieke manifestatie van dit geloof.

Wanneer de gelovigen hun verering brengen aan Christus, in dit sacrament tegenwoordig, mogen zij niet vergeten, dat deze tegenwoordigheid de vrucht is van het offer en dat ze een uitnodiging is tot een sacramentele en een geestelijke communie.

De godsvrucht, die de gelovigen ertoe brengt om het heilig Sacrament te bezoeken, is dus voor hen een aansporing om ten volle deel te nemen aan het paasmysterie en in dankbaarheid te beantwoorden aan de gave van Hem, die door zijn mensheid het goddelijk leven voortdurend uitstort in de ledematen van zijn Lichaam. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 5 Bij Christus de Heer verblijvend, genieten zij een vertrouwelijke omgang met Hem; zij openbaren Hem hun diepste verlangens voor zichzelf en voor allen, die hun dierbaar zijn, en bidden voor de vrede en het heil van de wereld. Samen met Christus bieden zij heel hun leven aan de Vader aan in de Heilige Geest en ontvangen zij als wonderbare wedergave een vermeerdering van geloof, hoop en liefde. Zo versterken zij die goede gesteltenis, waarin zij met de vereiste godsvrucht de gedachtenis van de Heer kunnen vieren en dit brood, ons door de Vader geschonken, dikwijls kunnen ontvangen.

Laten de gelovigen er daarom naar streven om volgens hun eigen levensomstandigheden Christus de Heer in het Sacrament te vereren. De zielzorgers moeten hen hierin voorgaan door hun voorbeeld en aansporen door hun woord. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 18

Laten de herders ervoor zorgen, dat alle kerken en openbare kapellen, waar de heilige Eucharistie wordt bewaard, zowel ’s morgens als ’s avonds minstens enkele uren geopend zijn, zodat de gelovigen gemakkelijk kunnen komen bidden bij het heilig Sacrament.