Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Door de uitstelling van het heilig Sacrament, in de pyxis of in de monstrans, zullen de gelovigen daarin beter de wonderbare tegenwoordigheid van Christus erkennen en worden zij uitgenodigd, zich innerlijk met Hem te verenigen. Daarom is de uitstelling zeer bevorderlijk voor de aanbidding van Christus in geest en waarheid.

Men lette erop, dat men bij deze uitstelling door tekenen laat uitkomen, in welke verhouding de verering van het heilig Sacrament staat tot de Mis. Wanneer dus de uitstelling plechtiger is en langer duurt, is het aan te bevelen, dat ze plaats heeft op het eind van de Mis en dat in deze Mis de uit te stellen Hostie wordt geconsacreerd. De Mis moet dan eindigen met het Benedicamus Domino, zonder zegen. In de aankleding van de uitstelling Alinea 62 vermijde men zorgvuldig alles, wat hoe dan ook het verlangen op de achtergrond kan schuiven van Christus, die de Eucharistie op de eerste plaats heeft ingesteld om voor ons een spijs, geneesmiddel en troost te zijn. Vgl. Congregatie van het Concilie, Decreet over de dagelijkse Communie, Sacra Tridentina Synodus (20 dec 1905), 2