H. Paus Johannes Paulus II - 31 mei 1991
De oosterse katholieke Kerken kennen de leer van het Tweede Vaticaans Concilie over de oecumene en aanvaarden deze in een geest van vertrouwen; zij willen hun bijdrage leveren aan het zoeken naar de volle eenheid tussen katholieken en orthodoxen.
Met vreugde mogen we vaststellen dat men in de wederzijdse betrekkingen zich hiervan goed bewust is, zoals uit recente verklaringen blijkt.
Van ganser harte verlang ik dat overal waar oosterse katholieken en orthodoxen samen leven, er broederlijke betrekkingen mogen ontstaan, in wederzijds respect en in. oprecht zoeken naar een gemeenschappelijk getuigenis dat aan de éne Heer wordt gebracht. Dat zal niet alleen ertoe bijdragen om in concrete situaties met elkaar samen te leven, maar ook bevorderlijk zijn voor de theologische dialoog die alles wat orthodoxen en katholieken nog verdeeld houdt, wil overstijgen. Getrouwe getuigen zijn van Jezus Christus die ons heeft vrijgemaakt moet de eerste zorg zijn in deze tijd van zoveel culturele, sociale en politieke veranderingen. Zo zullen wij samen op geloofwaardige wijze het éne evangelie kunnen verkondigen van het heil en kunnen werken aan vrede en verzoening in een wereld die nog altijd bedreigd wordt door conflicten en oorlogen.
Deze gevoelens en verwachtingen vertrouw ik toe aan de tussenkomst van de Maagd Theotokos, die in het Oosten en Westen gelijkelijk vereerd wordt, opdat zij als 'Odigitria' alle christenen moge leiden op de weg van het Evangelie en de volledige gemeenschap. En van ganser harte schenk ik u, dierbare broeders in het bisschopsambt, en aan de u toevertrouwde gemeenschappen een bijzondere apostolische zegen.
Vanuit het Vaticaan, 31 mei 1991.
Johannes Paulus II
