De liturgische vernieuwing is de meest zichtbare vrucht van al het werk van het Concilie. Ook al zijn er enkele moeilijkheden geweest, zij werd vooral met vreugde door de gelovigen ontvangen en wierp haar vruchten af. De liturgische vernieuwing kan niet beperkt worden tot de plechtigheden, de rites, de teksten, enz. De actieve deelname van de gelovigen (gelukkig in stijgende lijn sinds het Concilie) bestaat niet alleen uit de uiterlijke bezigheid, maar vooral uit de innerlijke en geestelijke, levende en vruchtbare deelname aan het Paasmysterie van Jezus Christus Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 11. Juist de liturgie moet helpen bij de betekenis van het heilige, en deze laten schitteren. Zij moet doordrongen zijn van de geest van eerbied, aanbidding en glorie van God.

De bisschoppen moeten niet alleen maar de misstanden corrigeren, maar ook duidelijk aan het hun toevertrouwde gelovige volk de theologische basis van de leer der Sacramenten en van de liturgie verklaren. De catechese moet, juist zoals reeds in de begintijd van de Kerk, weer een weg worden die leidt tot in het liturgische leven (mystagogische catechese). De toekomstige priesters moeten op een praktische manier opgeleid worden voor het liturgische leven en zich een goede kennis van de liturgische theologie eigen maken.