De handelingen die onzedelijk zijn omdat degene die ze verricht daartoe het recht niet heeft, bevatten in zichzelf geen enkel wezenlijk immoreel element, maar om geoorloofd gesteld te kunnen worden veronderstellen zij een, hetzij expliciet hetzij impliciet, recht, zoals meestal het geval zal zijn voor de medicus en de psycholoog.

Daar een recht niet vóórondersteld kan worden, moet het eerst worden gestaafd door een positief bewijs, ten laste van degene die het zich aanmatigt, en op een juridische titel gegrondvest zijn. Zolang het recht niet verkregen is, is de handeling immoreel. Maar wanneer op een gegeven ogenblik een handeling zich als zodanig voordoet volgt daaruit nog niet dat zij het altijd zal blijven, want het kan gebeuren dat men later het recht verkrijgt, dat oorspronkelijk ontbrak. Nooit echter kan men dit recht presumeren.

Zoals Wij boven reeds zeiden is het aan u, ook hier, om in concrete gevallen, waarvan men in uw speciaalstudies, talloze voorbeelden vindt, uit te maken of deze of gene handeling onder de toepassing van dit beginsel valt.