Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Met rechtstreekse sterilisatie bedoelen Wij de handeling aan te duiden van degene, die zich als doel of middel voorstelt de voortplanting onmogelijk te maken; maar Wij passen deze term niet toe op elke handeling, die feitelijk de voortplanting onmogelijk maakt. De mens bedoelt namelijk niet altijd te doen, wat uit zijn daad voortvloeit, zelfs als hij dat voorzien heeft.

Zo zal bijvoorbeeld het wegnemen van zieke eierstokken tot noodzakelijk gevolg hebben, dat de voortplanting onmogelijk gemaakt wordt; maar deze onmogelijkheid behoeft niet als doel of als middel gewild te zijn. Wij hebben dezelfde verklaringen weer in bijzonderheden herhaald in Onze toespraak van 8 oktober 1953 Paus Pius XII - Toespraak
Nous vous saluons
Tot het 26e Intaliaanse Congres van de urologen
(8 oktober 1953). Dezelfde beginselen zijn op het geval, dat Wij nu bespreken, van toepassing, ze verbieden het als geoorloofd te beschouwen dat de geslachtsklieren of -organen weggenomen worden met het doel om de overdracht van ziekelijke erfelijke eigenschappen te beletten.

Deze beginselen maken het ook mogelijk een bij doktoren en moralisten tegenwoordig sterk omstreden kwestie op te lossen: Is het geoorloofd de ovulatie te verhinderen door het gebruik van pillen die als geneesmiddel dienen voor te heftige reacties van de uterus en het organisme, ofschoon dit geneesmiddel door de ovulatie te verhinderen ook de bevruchting onmogelijk maakt? Staat dit de gehuwde vrouw vrij, die ondanks deze tijdelijke onvruchtbaarheid betrekkingen met haar man wenst? Het antwoord hangt af van de bedoeling van de persoon. Indien de vrouw dit geneesmiddel niet neemt met de bedoeling om de conceptie te verhinderen, maar alleen op advies van de dokter als een noodzakelijk geneesmiddel vanwege een ziekte van de uterus of het organisme, veroorzaakt ze een indirecte, een onrechtstreekse sterilisatie, die volgens het algemeen beginsel van de handelingen met tweevoudig effect geoorloofd blijft.

Maar men veroorzaakt een directe, een rechtstreekse en dus ongeoorloofde sterilisatie, wanneer men de ovulatie tegenhoudt om de uterus en het organisme te behoeden voor de gevolgen van een zwangerschap, die hij niet kan verdragen. Sommige moralisten beweren, dat het geoorloofd is tot dat doel geneesmiddelen te nemen, maar dat is ten onrechte. Eveneens moet men de mening van verscheidene medici en moralisten afwijzen, die het gebruik ervan toestaan, wanneer een medische indicatie een al te spoedige conceptie ongewenst maakt of in andere dergelijke gevallen die het niet mogelijk is hier te vermelden; in deze gevallen heeft het gebruik van de geneesmiddelen tot doel de conceptie te beletten door de ovulatie onmogelijk te maken; er is dus sprake van rechtstreekse sterilisatie.

Om haar te rechtvaardigen, haalt men soms een moraal beginsel aan, dat op zich wel juist is, maar dat slecht geïnterpreteerd wordt: "licet corrigere defectus naturae" zegt men, en aangezien het voor de praktijk voldoende is om van dit beginsel gebruik te maken, dat men een redelijke waarschijnlijkheid heeft, wordt beweerd, dat het hier gaat om het corrigeren van een natuurlijk gebrek. Als dit beginsel een absolute waarde had, dan zou de eugenetiek zonder aarzelen de methode van de geneesmiddelen mogen benutten om de overbrenging van een ongunstige erfelijke belasting te verhinderen. Maar dan staat nog te bezien op welke manier men het natuurlijk gebrek corrigeert en dient men er zich wel voor te hoeden andere moraal beginselen te schenden.