Het beslissend beginsel wordt afgeleid uit de natuur en het doel van deze werkzaamheid. Zij eisen, dat de deskundige zegt, wat zijn medische kennis hem verplicht te zeggen, en dat hij het zegt met de nuances en onderscheidingen, door zijn kennis gevorderd. De gevolgtrekkingen, die uit dit deskundig onderzoek van de medicus voortvloeien voor de rechterlijke uitspraak, horen niet tot de bevoegdheid van de "peritus" of "peritissimus".

De eed, die hij heeft afgelegd, verplicht de geneesheer-deskundige om naar overtuiging en geweten aan de rechtbank datgene voor te leggen, wat hij heeft bevonden en zijn advies daarover te geven. Hij stelle de medische feiten als feiten voor, de medische verklaring er van als een verklaring, de medische conclusies eveneens als zodanig en de medische meningen als meningen. Met deze laatste worden bedoeld de verklaringen van de cliënt aan de dokter, waaruit deze door zijn deskundigheid misschien tot ophelderingen komt, waaraan de cliënt zelf waarschijnlijk helemaal niet heeft gedacht en die een oningewijde en zelfs de rechter zonder medische vorming niet ziet. De deskundige moet zijn mening zo geven, dat de aangegeven nuances duidelijk uitkomen.