Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Ook de liturgische teksten die door de Kerk zijn samengesteld, moeten in hoge ere worden gehouden; het is dus niemand geoorloofd hierin op eigen initiatief iets te veranderen, ze door andere te vervangen, iets weg te laten of iets toe te voegen. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 22

Met name moet de 'Congregatie voor de Riten
Ordo Missae
Decreet bij de nieuwe Ordo Missae (6 april 1969)' geëerbiedigd blijven. De hierin vervatte formules mogen, in hun officiële vertaling, om geen enkele reden, zelfs niet onder voorwendsel van een gezongen mis, worden veranderd. Bepaalde delen ervan, zoals de schuldbelijdenis, het eucharistisch gebed, de acclamaties en de zegen aan het slot van de Mis, kunnen echter uit een veelheid aan formulieren worden gekozen, zoals in de liturgische boeken staat aangegeven.
1. De gezangen bij binnenkomst en communie kunnen worden gekozen uit het Romeinse Graduale, uit het Graduale Simplex (vereenvoudigd graduale), uit het Romeins Missaal en uit de door de bisschoppenconferenties goedgekeurde verzamelingen. Bij de keuze van de gezangen voor de misviering moeten deze laatste niet alleen de geschiktheid ervan met het oog op de plaatselijke situatie en de eisen van de liturgie voor ogen houden, maar ook de behoeften van de gelovigen die er gebruik van maken.
2. De volkszang moet zoveel mogelijk worden bevorderd, eventueel met gebruik van nieuwe vormen die beter aan de plaatselijke mentaliteit en aan de huidige smaak zijn aangepast. De bisschoppenconferenties dienen een lijst op te stellen van gezangen die bij missen voor bijzondere groepen, bijvoorbeeld voor jongeren of kinderen, kunnen worden gebruikt en waarvan niet alleen de woorden, maar ook de melodie, het ritme en de instrumentatie aan de waardigheid en het gewijd karakter van plaats en eredienst beantwoorden.
   Want hoewel de Kerk geen enkel muziekgenre uit de liturgieviering weert. Vgl. Congregatie voor de Riten, Over de muziek in de Heilige Liturgie, Musicam Sacram (5 mrt 1967), 5 kan toch niet elke muziek, elk gezang en elk instrument in dezelfde mate geschikt worden geacht om het gebed te voeden en het Christus-geheim tot uitdrukking te brengen. Hun taak is ondergeschikt aan de viering van de eredienst; daarom is het noodzakelijk, dat ze van heilige en goede vorm zijn, Vgl. Congregatie voor de Riten, Over de muziek in de Heilige Liturgie, Musicam Sacram (5 mrt 1967), 4 aan de geest van de liturgieviering en aan het eigen karakter van de delen daarvan beantwoorden, geen beletsel vormen voor de actieve deelneming van heel de gemeenschap Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 119-120 en aandacht en geestdrift op de gewijde handelingen richten.
   De praktische uitvoering hiervan komt aan de bisschoppenconferenties toe ofwel, wanneer er geen algemene richtlijnen bestaan, aan elke bisschop afzonderlijk in zijn eigen bisdom. Vgl. Congregatie voor de Riten, Over de muziek in de Heilige Liturgie, Musicam Sacram (5 mrt 1967), 9 Bovendien moeten de muziekinstrumenten met alle zorg worden uitgezocht: ze moeten beperkt in aantal blijven, met de plaatselijke situatie en de mentaliteit van de gemeenschap in overeenstemming zijn, de religiositeit bevorderen en niet al teveel lawaai maken.
3. Er bestaat een ruime keuzemogelijkheid voor de gebeden die, met name op de weekdagen per annum, uit 34 verschillende weken, uit de missen ad diversa Vgl. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 323 of uit de votiefmissen kunnen worden genomen.
   Bovendien kunnen de bisschoppenconferenties bij de vertaling van de teksten gebruik maken van de bijzondere normen die op 25 januari 1969 door het Concilium zijn vastgesteld in de instructie Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
   Comme le prevoit
   Over de vertalingen van liturgische teksten voor gemeenschapsvieringen (25 januari 1969). Vgl. Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie, Over de vertalingen van liturgische teksten voor gemeenschapsvieringen, Comme le prevoit (25 jan 1969), 21-24
4. Wat de lezingen aangaat, bestaan er, buiten die welke voor elke zondag, weekdag of feestdag staan aangegeven, ook enkele die bij de viering van de Sacramenten of in bijzondere omstandigheden kunnen worden gebruikt. Bij Missen voor bijzondere groepen is het geoorloofd bijzondere, beter bij de viering passende teksten te kiezen, mits ze uit het goedgekeurde lezingenboek worden genomen. Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Over HH. Missen in bijzondere bijeenkomsten, Actio Pastoralis (15 mei 1969)
5. Tijdens de Misviering kan de priester het volk gedurende zeer korte tijd toespreken bij de aanvang, vóór de lezingen, vóór de prefatie en vóór de wegzending. Vgl. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 11 Tijdens de eucharistische liturgie dient hij zich echter van uitleg te onthouden. Deze woorden dienen kort te zijn en doeltreffend, want van tevoren overdacht. Mochten nog andere mededelingen noodzakelijk zijn, dan blijven ze aan de leider van de samenkomst voorbehouden, mits men het maar niet te lang maakt en alleen het strikt noodzakelijke zegt.
6. Bij het universeel gebed of gebed van de gelovigen is het van belang om aan de voorbeden voor Kerk, wereld en algemene noden een bijzondere intentie toe te voegen die de plaatselijke gemeenschap raakt. Men vermijde het echter in de romeinse canon andere intenties toe te voegen aan het Memento voor levenden en doden. Deze intenties moeten van tevoren worden voorbereid en uitgeschreven en met de stijl van dit type gebed in overeenstemming zijn. Vgl. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst, Algemene Inleiding op het Romeins Missaal, Institutio Generalis Missalis Romani (26 mrt 1970), 45-46 Voorlezing ervan kan worden toevertrouwd aan een of meerderen van hen die bij de liturgische samenkomst aanwezig zijn.
   Wanneer men goed van deze mogelijkheden op de hoogte is en ze weet toe te passen, geven ze speelruimte genoeg, zodat er geen enkele reden is om tot individuele vondsten over te gaan. De priesters moeten ertoe worden gevormd, dat ze hun viering voorbereiden, daarbij rekening houdend met de situatie en met de geestelijke behoeften van de gelovigen en trouw binnen de grenzen van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst
   Institutio Generalis Missalis Romani
   Algemene Inleiding op het Romeins Missaal (26 maart 1970) blijvend.