De moeilijkheden bij het in praktijk brengen van de vernieuwing van de liturgie, met name van de Eucharistieviering, komen voor het grootste deel voort uit het feit dat sommige priesters en gelovigen zich niet voldoende op de hoogte hebben gesteld van de theologische en spirituele motieven die ten grondslag liggen aan de veranderingen overeenkomstig de door het Concilie vastgestelde princiepen.

De priesters moeten zich meer en meer een oprechte visie op de Kerk eigen maken, 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964) waarvan de liturgische viering, vooral de Mis, als het ware een levende uitdrukking is. Zonder voldoende Bijbelse scholing kunnen de priesters aan de gelovigen de betekenis van de liturgie als actualisering - in - tekenen van de heilsgeschiedenis niet verklaren. Ook de kennis van de geschiedenis van de liturgie zal helpen om de ingevoerde veranderingen te begrijpen, niet als nieuwigheden, maar als herstel en aanpassing van de authentieke traditie.

Bovendien vereist de liturgie een groot evenwicht omdat zij, zoals de Constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963), leert, er 'in de hoogste mate toe bijdraagt dat het leven van de gelovigen uitdrukking en openbaring wordt van het Christus-mysterie en van de eigenlijke aard van de ware Kerk, aan welke het eigen is tegelijk menselijk en goddelijk te zijn, zichtbaar en vervuld van onzichtbare werkelijkheden, opgaande in het werk en vrij voor de beschouwing, in de wereld aanwezig en toch op pelgrimstocht; en wel zo dat in haar het menselijke in ondergeschiktheid gericht is op het goddelijke, het zichtbare op het onzichtbare, het werken op het beschouwen, het heden op de toekomstige stad waarnaar wij zoeken'. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 2 Zonder dit evenwicht wordt de ware gestalte van de christelijke liturgie misvormd.

Om deze idealen gemakkelijker te verwezenlijken zal het noodzakelijk zijn de liturgische vorming aan de seminaries en aan de theologische faculteiten Vgl. Congregatie Katholieke Vorming (seminaries en universiteiten), Instructie over de liturgische opvoeding van seminaristen, In Ecclesiasticam futurorum (3 juni 1979) te bevorderen alsmede de deelname van priesters aan liturgische cursussen, congressen, ontmoetingsdagen of studieweken. waarop studie en reflectie op waardevolle wijze worden aangevuld met liturgische vieringen die als voorbeeld kunnen gelden. Op deze wijze immers zullen de priesters zich met nog meer succes kunnen wijden aan het pastorale werk door liturgische catechese van de gelovigen, het organiseren van lectorengroepen, geestelijke en praktische vorming van hen die aan het altaar dienen, scholing van degenen die de gemeenschap bij de viering stimuleren, door geleidelijke uitbreiding van het zangrepertoire, kortom door allerlei initiatieven die kunnen bijdragen tot verdieping van de kennis van de liturgie. Bij de uitvoering van de liturgievernieuwing rust er een belangrijke taak op de diocesane en nationale commissies, de liturgische instituten en centra, vooral wat betreft het vertalen van de liturgische teksten en de vorming van geestelijkheid en volk in de geest van de door het Concilie bepaalde vernieuwing.

Het werk van deze instellingen moet in dienst staan van het kerkelijk gezag, zodat dit kan rekenen op hun loyale medewerking inzake de voorschriften en richtlijnen van de Kerk en hun onthouding van willekeurige initiatieven en van particularismen die de vruchten van de liturgievernieuwing kunnen teniet doen.

Dit document wordt de bedienaren van de eredienst ter hand gesteld tien jaar na het verschijnen van het H. Paus Paulus VI - Apostolische Constitutie
Missale Romanum
ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate Pauli PP. VI promulgatum, ed. typica (3 april 1969), dat door paus Paulus VI is uitgevaardigd overeenkomstig de voorschriften van het Concilie.

Het lijkt nu het geschikte ogenblik om een woord van genoemde paus over de trouw aan de normen van de viering in herinnering te roepen: 'Het moet een ernstige zaak worden geacht dat daar verdeeldheid wordt gebracht waar Christus' liefde ons heeft verenigd, n.l. in de liturgie en in het eucharistisch offer, doordat men weigert de normen op te volgen die vastgesteld zijn inzake de liturgie. Maar in naam van de traditie vragen wij van al onze zonen en van alle katholieke gemeenschappen de riten van de vernieuwde liturgie waardig en met godvruchtige ijver te vieren'. Paus Urbanus VIII, Constitutie, Over enkele aanpassingen van het Missale Romanum, Si Quid Est (2 sept 1634)

Als personen die 'in de hun toevertrouwde Kerk het liturgisch leven regelen, bevorderen en waakzaam begeleiden' 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 15 moeten de bisschoppen de meest geschikte middelen vinden om deze normen ijverig en vastberaden in praktijk te brengen tot glorie van God en tot heil van de Kerk.

Rome, Witte Donderdag, 3 april 1980.

Deze instructie. opgesteld door de Congregatie voor de Sacramenten en de Eredienst, is op 17 april 1977 goedgekeurd door Paus Johannes Paulus II, die haar met zijn gezag heeft bekrachtigd en bevolen heeft haar uit te geven en door alle betrokkenen te laten onderhouden.

JACOBUS R. kardinaal KNOX. prefect
VERGILIUS NOE, adjunct-secretaris