Laten daarom allen, nu met nog groter vertrouwen dan vroeger, gaan tot de troon van erbarming en genade van onze Koningin en Moeder om hulp te vragen in tegenspoed, licht in duisternis, troost in rouw en tranen; en wat hoofdzaak is, laten ze er naar streven, zich los te maken uit de slavernij van de zonde en aan de koninklijke macht van deze verheven Moeder een brandende kinderliefde en standvastige aanhankelijkheid te betuigen. In groten getale moeten de mensen haar kerken bezoeken en haar feesten vieren; haar rozenkrans moet in ieders hand zijn; en in de kerken, de gezinnen, de ziekenhuizen, de gevangenissen moeten kleine groepen of grote drommen van gelovigen samenkomen om de rozenkrans te bidden en haar lof te verkondigen. Maria's naam, die zoeter is dan nectar en kostbaarder dan alle edelstenen, moet hoog in ere staan. Niemand mag vloeken tegen die naam, zo heerlijk in majesteit en zo eerbiedwaardig door moederlijke aantrekkelijkheid - dit is een teken van een bedorven gemoed -; en niemand wage het oneerbiedig over haar te spreken

Laten allen zich beijveren, ieder naar zijn staat, de verheven deugden van de hemelse Koningin en onze liefhebbende Moeder trouw en ijverig in hun geest op te nemen en in hun leven toe te passen. Het gevolg daarvan zal zijn, dat zij, die de naam van christen dragen, door het eren en het navolgen van een zo verheven Koningin en Moeder zich eindelijk broeders zullen voelen in de ware zin van het woord, en wars van afgunst en hebzucht de sociale liefde zullen bevorderen, de rechten van de zwakken verdedigen en de vrede liefhebben. En niemand beschouwe zich een kind van Maria, dat gemakkelijk op haar krachtdadige bescherming mag rekenen, als hij niet op haar voorbeeld rechtvaardig, zachtmoedig en kuis leeft en zich niet toelegt op echte broederliefde door te helpen en te troosten in plaats van te kwetsen en te benadelen.