Een bijzonder woord van erkentelijkheid, van aanmoediging en vermaning richten Wij tot de Priesters in Duitsland, op wie, in gehoorzaamheid aan hun Bisschoppen in zware tijden en onder moeilijke omstandigheden, de zware plicht rust, de kudde van Christus de juiste wegen te wijzen in leer en voorbeeld, in dagelijkse overgave, in apostolisch geduld. Wordt niet moede, beminde zonen en mededeelhebbers aan de eeuwige geheimen, den eeuwigen Hogepriester Jezus Christus te volgen in zijn Samaritaanse liefde en Zijn Samaritaanse zorg. Blijft standvastig dag na dag in onkreukbare wandel voor God, in onverzwakte zelftucht en zelfvolmaking, in medelijdende liefde jegens allen, die aan uw zorgen zijn toevertrouwd, vooral jegens degenen die bedreigd worden, de zwakken en de weifelenden. Weest leiders van de getrouwen, de steun van hen die struikelen, leraars van hen die twijfelen, de troosters der bedroefden, de onbaatzuchtige helpers en raadslieden van allen. De beproevingen en het lijden, die uw volk in de naoorlogse tijd heeft meegemaakt, zijn daaraan niet voorbijgegaan zonder sporen in zijn ziel achter te laten. Zij hebben spanningen en bitterheden achtergelaten, die slechts langzaam kunnen helen, die slechts volkomen overwonnen kunnen worden in de geest van onbaatzuchtige en daadwerkelijke liefde. Deze liefde, die de onmisbare wapenrusting van den Apostel is, vooral in de ontredderde en door haat ontwrichte wereld van thans, wensen Wij u en smeken Wij bij den Heer in overvloedige mate voor u af. Deze Apostolische liefde zal u helpen, vele onverdiende bitterheden, die gij op uw weg als priesters en zielzorgers thans talrijker ontmoet dan ooit tevoren, zoal niet te vergeten, dan toch te vergeven. Deze begrijpende en medelijdende liefde jegens de dwalenden, ja zelfs jegens degenen die u smaden, sluit evenwel niet in, en kan niet insluiten, op enige wijze afstand te doen van het verkondigen, het doen gelden, het moedige verdedigen van de waarheid en haar vrijmoedig toe toe te passen op de werkelijkheid die u omgeeft. De eerste, de meest van zelf sprekende liefdegave van den Priester aan zijn medemensen is het dienen van de waarheid en wel van de gehele waarheid, de ontmaskering en het weerleggen van de dwaling, onverschillig in welke vorm, in welke vermomming, onder welke grime zij zich ook moge vertonen. Daarvan afstand te doen zou niet slechts verraad aan God en uw heilige roeping zijn; het zou een misdaad zijn tegenover het ware welzijn van uw volk en uw vaderland. Hen allen die de, bij hun wijding afgelegde, eed van trouw aan hun Bisschoppen gestand deden, allen die, wegens het uitoefenen van hun herderlijke plicht, leed en vervolging hebben moeten dragen en nog moeten dragen, vergezelt - voor velen tot in de kerker en het concentratiekamp - de dank en de erkentelijkheid van den Vader der Christenheid.

De katholieke kloosterlingen van beiderlei geslacht geldt eveneens Onze vaderlijke dank, verbonden met innige deelneming aan het lot dat, ten gevolge van vijandige maatregelen tegenover de kloosterlingen, velen van hen heeft weggerukt uit de zegenrijke en hun liefgeworden beroepsbezigheden. Indien enkelen van hen hebben gefaald en zich hun roeping onwaardig hebben getoond, dan verminderen hun ook door de Kerk bestrafte misslagen de verdiensten niet van de overweldigende meerderheid, die in onbaatzuchtigheid en vrijwillige armoede er naar streefden, hun God en hun volk in overgave te dienen. De ijver, de trouw, het streven naar de deugd, de daadwerkelijke naastenliefde en hulpvaardigheid van de in zielzorg, ziekenverpleging en onderwijs werkzame orden zijn en blijven een roemrijke bijdrage tot het particuliere en openbare welzijn, waaraan zonder twijfel een latere, kalmere tijd meer recht zal laten wedervaren dan deze tijd van beroeringen. Wij vertrouwen op de leiders van de kloosterorden, dat zij in de moeilijkheden en beproevingen aanleiding zullen vinden, om door verdubbelde ijver, inniger gebedsleven, door heilige beroepsernst en echte kloostertucht van den Almachtige nieuwe zegen en nieuwe vruchtbaarheid over hun moeilijke arbeid af te smeken.