Pauselijke Raad voor het Gezin - 26 juli 2000
Door de eeuwen heen heeft de wijsheid van de naties ondanks hier en daar enkele beperkingen in hoofdzaak het bestaan en de fundamentele en onvervangbare missie erkend van het gezin gebaseerd op het huwelijk. Het gezin is een noodzakelijke en onvervangbare weldaad voor de hele samenleving. Het gezin moet in alle billijkheid erkend, beschermd en gestimuleerd worden door de totale maatschappij. Want de gehele maatschappij lijdt eronder als men op de een of andere wijze schade berokkent aan dit kostbare en noodzakelijke goed van de mensheid. De samenleving kan niet onverschillig blijven tegenover het sociale fenomeen van de "de facto verbintenissen" en het impliciet declasseren van de echtelijke liefde. Het simpelweg ontkennen van het probleem door een verkeerde oplossing van de erkenning van de "de facto verbintenissen" die door de overheid op gelijke voet worden geplaatst met gezinnen gebaseerd op het huwelijk of zelfs worden gelijkgesteld aan het huwelijk is niet alleen een schadelijk vergelijking voor het huwelijk (door, wat erger is, schade te berokkenen aan het gezin, dit natuurlijke en noodzakelijke instituut dat tegenwoordig daarentegen een werkelijk gezinsbeleid zo nodig zou hebben). Het betekent ook een totale loochening van de antropologische waarheid van de menselijke liefde tussen man en vrouw en van het aspect dat er onlosmakelijk mee verbonden is, dat van een stabiele en ontvankelijk voor het leven zijnde eenheid. Deze loochening wordt nog ernstiger als men het wezenlijke en uiterst diepe verschil niet kent dat bestaat tussen echtelijke liefde die voortvloeit uit het instituut van het huwelijk en homoseksuele relaties. De "onverschilligheid" van de overheden op dit punt lijkt veel op de apathie tegenover het leven of de dood van de samenleving, tegenover zijn projectie op de toekomst of zijn afkalving. Bij afwezigheid van passende maatregelen dreigt deze "neutraliteit" uit te monden in een ernstige afkalving van het sociale systeem en van de opvoeding van de komende generaties.
De onvoldoende opwaardering van de echtelijke liefde en haar fundamentele ontvankelijkheid voor het leven, gevoegd bij de instabiliteit, die eruit voortvloeit van het gezinsleven is een sociaal fenomeen, dat vraagt een gepaste scherpzinnigheid van iedereen die zich betrokken voelt bij het welzijn van het gezin en in het bijzonder van de christenen. Het gaat vooral om de werkelijke oorzaken (ideologische en economische) van zo'n situatie te herkennen, en niet toe te geven aan de demagogische eisen van pressiegroepen die geen rekening houden met het algemeen welzijn van de samenleving. De Katholieke Kerk, in navolging van Jezus Christus, onderkent in het gezin en in de echtelijke liefde een gift van gemeenschap van de God van Barmhartigheid met de mensheid, een kostbaar kleinood van heiligheid en genade dat schittert midden in de wereld. Daarom nodigt zij al diegenen uit, die strijden voor de mensheid, de handen ineen te slaan om het gezin en zijn intieme levensbron te stimuleren dat de huwelijksband is.
