Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een teken van Gods barmhartigheid dat met name tegenwoordig onontbeerlijk is: de liefde die onze ogen opent voor de noden van hen die in armoede en aan de rand van de samenleving leven. Dat is een situatie die zich uitstrekt over grote sociale sectoren. Het gaat ook om de situatie waarin de schaduw des doods hele volken bedekt. Het mensengeslacht geconfronteerd met vormen van slavernij die nieuw zijn en subtieler dan die welke bekend zijn uit het verleden. Vrijheid blijft voor teveel mensen een woord dat ontdaan is van zijn inhoud. Veel landen, met name de armste worden onderdrukt door een schuld die een dergelijke omvang heeft gekregen, dat het praktisch onmogelijk is geworden deze af te lossen. Het is bovendien duidelijk, dat er geen werkelijke vooruitgang geboekt kan worden zonder effectieve samenwerking tussen de volken van alle talen, rassen nationaliteiten en godsdiensten. Er moet een eind komen aan het machtsmisbruik dat die de overheersing van de ene partij over de andere tot gevolg heeft: dat is zonde en onrecht. Wie alleen maar hier op aarde schatten wil vergaren Vgl. Mt. 6, 19 , kan zich niet verrijken voor het aanschijn van God Vgl. Lc. 12, 21 .

Het is eveneens noodzakelijk een nieuwe cultuur van internationale solidariteit en samenwerking te creëren, waarin allen – met name de rijke landen en de private sector – hun verantwoordelijkheid waarmaken via een economisch model dat ten dienste staat voor iedere mens. Er mag geen uitstel meer zijn voor het moment waarop de arme Lazarus mee mag aanschuiven aan tafel naast de rijke om deel te hebben aan hetzelfde maal en niet langer genoodzaakt is zich te voeden met wat van de tafel valt Vgl. Lc. 16, 19-31 . Extreme armoede is een bron van geweld, van wrok en van aanstoot. Daar een remedie voor vinden is een werk van gerechtigheid en dus van vrede. Het jubileum is een nieuwe oproep tot bekering van het hart door een verandering van leven. Het brengt allen opnieuw onder ogen, dat noch de goederen van de aarde als absoluut beschouwd moeten worden, want zij zijn niet God, noch de overheersing of het streven naar overheersing, want de aarde behoort aan God en aan Hem alleen: “het land behoort aan mij; u bent er vreemdelingen en gasten” (Lev. 25, 23). Moge dit jaar van genade het hart raken van diegenen die het lot van de volken in handen hebben.