Radio en televisie hebben de samenleving een nieuwe communicatiestructuur gegeven en onze levenswijze veranderd. De uitzendingen gaan thans heel de wereld rond en doorbreken de oude politieke en culturele grenzen. De communicatie komt de huiskamer binnen en bereikt miljoenen mensen tegelijk. De snelle vooruitgang van de techniek, met name op het gebied van de telecommunicatie via aardsatellieten, en de mogelijkheid om eerder uitgezonden programma's op de band te bewaren en opnieuw uit te zenden, hebben de media van de grenzen van tijd en plaats bevrijd. Voor de toekomst valt nog een hoge vlucht van de communicatietechniek te verwachten. Radio en televisie geven luisteraars en kijkers toegang tot gebeurtenissen, cultuur en vrijetijdsbesteding van heel de wereld. Vooral de televisie brengt mensen, gebeurtenissen en toestanden bij de kijker de huiskamer binnen. Tenslotte leiden omroep en beeldbuis tot het ontstaan van nieuwe technieken die de mens radicaal kunnen veranderen.

De godsdienstige aspecten van het menselijk leven zullen in de dagelijkse uitzendingen de hun toekomende plaats krijgen.

De godsdienstige uitzendingen van radio en televisie brengen nieuwe betrekkingen tussen de gelovigen tot stand, verrijken hun spiritualiteit en hun godsdienstig leven, en dragen bij tot hun onderricht en vorming met het oog op hun inzet voor Kerk en wereld. Zij zijn nuttig voor de zieken en ouden van dagen die niet in staat zijn rechtstreeks aan het leven van de Kerk deel te nemen. Tenslotte scheppen zij een relatie met de talrijke mensen die, hoewel ze ver van de Kerk en haar structuur staan, niettemin onbewust naar geestelijk voedsel zoeken, en dragen zij de boodschap van het Evangelie uit tot in landen waar Christus' Kerk haar werk nog niet heeft verricht. De Kerk dient er zich dus voor in te zetten dat deze uitzendingen zich van dag tot dag meer ontwikkelen en vervolmaken.

Van de godsdienstige uitzendingen noemen we de heilige mis en de andere gewijde plechtigheden als de meest gewenste. Deze dienen zowel uit liturgisch als uit technisch oogpunt zo zorgvuldig mogelijk te worden voorbereid. Ook dient men rekening te houden met de verscheidenheid van het publiek en, wanneer zij de grenzen overschrijden, met het verschil in godsdienstige opvattingen en gewoonten. Frequentie en duur van deze uitzendingen dienen ook rekening te houden met de wensen van het publiek.

Prediking en gebed dienen zich aan het karakter van de media aan te passen. Degenen die deze aspecten hebben te verzorgen, moeten met de grootste zorg worden uitgekozen en reeds van tevoren de nodige ervaring bezitten.

De godsdienstige uitzendingen - zoals berichtgeving, commentaar, reportages, en discussies voor radio en televisie - zijn van zeer grote waarde voor vorming en dialoog. Op dit punt geldt eveneens wat hierboven over de katholieke pers is opgemerkt. De algemene regels van een getrouwe weergave der verschillende gezichtspunten dienen ook hier in acht te worden genomen, met name wanneer deze media in een bepaald land een monopoliestelling bezitten.

Het publiek heeft de neiging in elke geestelijke en zelfs in elke leek die op het gebied van deze media werkzaam is, een woordvoerder en afgevaardigde van de Kerk te zien. Degenen die aan de uitzendingen meewerken dienen dit voor ogen te houden en de maar al te gemakkelijke verwarring zoveel mogelijk te vermijden. Zij zullen zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid bij het vertolken van hun gedachten en beweegredenen en bij heel hun wijze van optreden. Zo vaak dit bijtijds mogelijk is, moeten zij de bevoegde kerkelijke overheid raadplegen.

Door hun reacties te kennen te geven zullen kijkers en luisteraars tot verbetering van de godsdienstige uitzendingen bijdragen.

Wil de Kerk een gewettigde plaats krijgen in de algemene en met name in de godsdienstige uitzendingen van radio en televisie, dan is nauwe en vertrouwvolle samenwerking nodig tussen de verantwoordelijke katholieken en de programmaleiders van radio en televisie.

In de landen waar de Kerk geen toegang heeft tot de sociale communicatiemiddelen, vormt het luisteren naar de radio voor de gelovigen de enige mogelijkheid om het leven van de wereldkerk te kennen en Gods woord te horen. Deze jammerlijke situatie brengt voor pastores en gelovigen van de buurlanden de plicht mee om, zoals de christelijke solidariteit vereist, hun broeders in Christus te helpen door over radio en televisie godsdienstige uitzendingen te brengen die aan hun behoeften beantwoorden.