Nauw verbonden met de geschiedenis van martyrologium is die van de romeinse kalender, die de dag en de rang van de vieringen ter ere van de heiligen aangeeft.

Tegenwoordig vermeldt de Algemene Romeinse kalenderH. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Derde Zondag van Pasen, Oecumenische gedachtenis van de getuigen van het geloof in de twintigste eeuw (7 mei 2000) overeenkomstig de door het Tweede Vaticaans Concilie gestelde norm alleen de gedachtenissen van ’heiligen van waarlijk algemene betekenis’H. Paus Johannes Paulus II, Angelus/Regina Caeli, Tijdens Internationaal Eucharistisch Congres - Rome 2000, Drievuldigheidszondag tijdens Internationaal Eucharistisch Congres - Rome 2000 (18 juni 2000) en wordt aan de bijzondere kalenders – of ze nu nationaal, regionaal, diocesaan of van religieuze families zijn – de vermelding van de gedachtenis van andere heiligen overgelaten.

Hier dient men de reden te vermelden van de reductie van het aantal heiligenfeesten en hiermee de nodige rekening te houden in de pastorale praktijk: deze reductie is tot stand gebracht, omdat ’de feesten van de heiligen niet de feesten gaan overheersen die aan de heilsmysteries zelf zijn gewijd’.H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Vespers bij de Opening 47e Internationale Eucharistisch Congres, Rome (18 juni 2000) Immers, ’het is een feit dat in de loop der eeuwen, als gevolg van het toenemen van de vigilies, religieuze feesten en hun octaven en ook door geleidelijk opgetreden toevoegingen in de verschillende delen van het liturgisch jaar de gelovigen niet zelden zozeer devotionele praktijken erop na hielden, dat hun aandacht tot op zekere hoogte afgeleid scheen te worden van de voornaamste mysteries van Gods verlossing’.H. Paus Johannes Paulus II, Angelus/Regina Caeli, Afsluiting Internationaal Eucharistisch Congres, Rome (25 juni 2000)

Uit beschouwing over de feiten die de oorsprong, de ontwikkeling en de verschillende herzieningen van de Algemene Romeinse Kalender bepaald hebben, vloeien enkele suggesties voort die pastoraal zeker van nut kunnen zijn:

• Het is noodzakelijk de gelovigen te instrueren over de band die er bestaat tussen de heiligenfeesten en het mysterie van Christus. De heiligenfeesten belichten immers, wanneer zij tot hun diepste reden van bestaan teruggebracht worden, een concrete verwezenlijking van God heilsplan en ’verkondigen de wonderbare werken van Christus in zijn dienaren’H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Wereldvredesdag 2003, 'Pacem in terris' - een permanente opdracht (8 dec 2002); de feesten van de ledematen, de heiligen, zijn tenslotte feesten van het Hoofd, Christus.
• Het is passend de gelovigen eraan te wennen om de waarde en de heiligen die speciale zending in de heilsgeschiedenis en een bijzondere band met de Heer Jezus gehad hebben, zoals de heilige Johannes de Doper (24 juni), de heilige Jozef (19 maart), de heilige Petrus en Paulus (29 juni), de andere opstellen en de heilige evangelisten, de heilige Maria Magdalena (22 juli) en Marta van Bethanië (29 juli), de heilige Stefanus (26 december).
• Tenslotte is het nuttig dat de gelovigen op gepaste wijze het criterium wordt duidelijk gemaakt van ’universaliteit’ bij de heiligen die opgenomen zijn in de Algemene Kalender, evenals de rang van hun liturgisch feest: hoogfeest, feest en gedachtenis (verplicht en vrij).