De uitingen van volksvroomheid vallen onder de verantwoordelijkheid van de plaatselijke ordinaris: het behoort tot zijn bevoegdheid ze te reglementeren, aan te moedigen in hun functie van hulp voor de gelovigen bij het christelijk leven, ze te zuiveren waar dat nodig is, en ze op het Evangelie af te stemmen, ervoor te waken dat zij niet de plaats innemen van de liturgische vieringen of zich hiermee vermengen, Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, 25e Verjaardag van de promulgatie van het Conciliedocument Sacrosanctum Concilium over de heilige liturgie, Vicesimus Quintus Annus (4 dec 1988), 18 Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, De Romeinse liturgie en de inculturatie
Vierde instructie voor de juiste toepassing van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (nrs. 37-40), Varietates legitimae (25 mrt 1994), 45 de teksten van de gebeden en de formules goed te keuren die verband hebben met publieke daden van de godsvrucht en devotiepraktijken. Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 826. § 3 De instructie die door een ordinaris voor het eigen gebied van rechtsbevoegdheid zijn gegeven, betreffen de aan hem toevertrouwde particuliere Kerk.

daarom dienen individuele gelovigen – clerici en leken – als bijzondere groepen te vermijden om zonder toestemming van de ordinaris publiek teksten van gebeden, formules en persoonlijke gelanceerde initiatieven aan te bieden.

Overeenkomstig de genoemde Apostolische Constitutie H. Paus Johannes Paulus II - Apostolische Constitutie
Pastor Bonus
Over de hervorming van de Romeinse Curie
(28 juni 1988), is het de taak van deze congregatie de bisschoppen te helpen inzake gebeden en praktijken van godsvrucht van het Christenvolk, evenals in verband daarmee instructies te geven in aangelegenheden die de grenzen van een particuliere Kerk overschrijden, en wanneer een maatregel op grond van het subsidiariteitsbeginsel noodzakelijk is.