Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Rond het feest van de Openbaring des Heren, dat van zeer oude oorsprong is en een zeer rijke inhoud heeft, zijn veel tradities en echte uitingen van volksvroomheid opgekomen en gegroeid. Hieronder kunnen vermeld worden:

• de plechtige aankondiging van het paasfeest en de belangrijkste veranderlijke feesten van het jaar. Een herstel van dit gebruik dat zich ontwikkelt op verschillende plaatsen, dient op passende wijze bevorderd te worden. Het helpt de gelovigen immers om het verband te ontdekken tussen de Openbaring de Heren en Pasen en de gerichtheid van alle feesten op het grootste christelijke hoogfeest;
• het uitwisselen van ’cadeautjes met Driekoningen’. Een dergelijke gewoonte wortelt in de passage in het Evangelie over de gaven, door de wijzen aan het kindje Jezus aangeboden Vgl. Mt. 2, 11 , en nog dieper in de gave, door God aan de mensheid geschonken met de geboorte onder ons van de Immanuel. Vgl. Jes. 7, 14 Vgl. Jes. 9, 6 Vgl. Mt. 1, 23 Het is daarom wenselijk dat de uitwisseling van geschenken ter gelegenheid van Driekoningen een religieus karakter behoudt, dat wil zeggen dat zij laat zien dat deze haar uiteindelijke motievering vindt in de herinnering aan het Evangelieverhaal. Dat zal helpen om van het geschenk ook een uitdrukking van christelijke godsvrucht te maken en om het te onttrekken aan de invloed van elementen van luxe, rijkdom en verkwisting, de vreemd zijn aan de oorsprong ervan;
• de zending van de huizen. Op de deuren ervan wordt het kruis des Heren getekend, het getal van het pas begonnen jaar, de beginletters van de traditionele namen van de heilige wijzen (C + M + B) – ook wel verklaard als een afkorting van ’Christus mansionem benedicat’. Dit wordt met gezegend krijt gedaan. Dergelijke handelingen die door een stoet kinderen, begeleid door volwassenen, verricht worden, brengen het inroepen van de zending van Christus op voorspraak van de heilige drie wijzen tot uitdrukking en zijn tegelijk een gelegenheid om gaven te verzamelen die besteed moet worden aan caritatieve en missionaire doelen;
• de initiatieven van solidariteit ten gunste van mannen en vrouwen die evenals de drie wijzen komen uit verre streken. Ten opzichte van hen – of het nu Christenen zijn of niet – neemt de volksvroomheid een houding aan van gastvrij begrip en daadwerkelijke solidariteit;
• hulp voor de evangelisatie van de volkeren. Het sterk missionair karakter van de Openbaring des Heren wordt door de volksvroomheid onderkend. Daardoor bloeien op de dag initiatieven ten gunste van de missie, in het bijzonder die welke verbonden zijn met het ’Missiewerk van de Heilige Kindsheid (Pauselijke missiewerken van de kinderen)’, ingesteld door de Apostolische Stoel;
• het toewijzen van beschermheiligen. In niet weinig religieuze gemeenschappen en broederschappen geldt de gewoonte aan de afzonderlijke leden een heilige toe te wijzen onder wiens bescherming het pas begonnen jaar geplaatst moet worden.